MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak
a) Sanığın eylemini TCK’nin 6/1-f-4 maddesi gereği silahtan sayılan bıçakla işlediğine dair iddia ve kabule göre TCK’nin 86/2 maddesi ile belirlenen temel cezanın eylemin silahtan sayılan aletle işlenmesi nedeniyle (½) oranında arttırıldığı sırada uygulanan kanun maddesi olan TCK’nin 86/3-e maddesi kararda gösterilmemesi,
b) Sanık ... hakkında tekerrüre esas alınan Didim Asliye Ceza Mahkemesinin 12.09.2008 tarih 2007/18 Esas ve 2017/693 Karar sayılı 1 yıl 4 ay 20 gün hapis cezasına dair erteli mahkumiyetin 01.12.2008 tarihinde kesinleştiği, erteli ceza için 2 yıl denetim süresi belirlendiği, 01.12.2010 tarihinde cezanın infaz edildiği, infaz tarihinin üzerinden 3 yıllık süre geçtikten sonra 23.02.2014 tarihinde işlenen inceleme konusu suç için sanığın mükerrir olduğu kabul edilmiş ise de, TCK’nin 58/2-b maddesinde belirtilen cezanın infazından sonra 3 yıllık sürenin dolması nedeniyle sanık hakkında mükerrrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten  6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA,
2) Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Güncel adli sicil kaydına göre, tekerrüre esas başkaca ilamı bulunmayan sanık hakkında, tekerrüre esas alınan Siverek 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.05.2008 tarihli ve 2008/4 Esas–2008/91 Karar sayılı ilamında yer alan TCK"nin 151/1. cümlesine göre
hükmedilen mala zarar verme suçunun, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma kapsamına alınmış olması gözetilerek, bu hususta uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi zorunluluğu,
b) Sanık ...’nin mağdur ...’yi bıçakla yaralayıp sabit ize neden olduğuna dair iddia ve kabul karşısında; sanık hakkında kurulan hükümde TCK’nin 86/1 maddesi ile belirlenen cezanın TCK’nin 86/3-e, 87/1-c maddeleri ile arttırılması, cezanın 5 yıl hapsin altında kalması halinde TCK’nin 87/1-son maddesi gereği 5 yıl hapis cezasına çıkartılması gerektiğinin gözetilmeyerek cezanın 3 yıl hapiste bırakılması,
c) Kabule göre; sanık hakkında TCK’nin 86/1, 86/3-e maddeleri verilen 1 yıl 6 ay hapis cezasının TCK’nin 87/1-c maddesi gereği 1 kat arttırılması ile 2 yıl 12 ay hapis cezasına hükmolunması gerekirken yazılı şekilde 3 yıl hapis cezasına hükmolunması,
d) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden hukuki durumun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden  6723 sayılı Kanun’un 33.maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış haklarının korunmasına, 27.06.2019 gününde oy çokluğuyla karar verildi.

MUHALEFET ŞERHİ

Müşteki ..."yı silahla yüzde sabit ize neden olacak şekilde yaralama suçu nedeniyle sanık ..."ün yapılan yargılama sonunda TCK"nin 86/1, 86/3-e, 86/1-c 29, 6253 maddeleri gereğince neticeten 1 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilen olayda;
Sabıkasına esas teşkil eden ve hakkında TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına neden olan mahkumiyetinin mala zarar verme suçuna ilişkin olduğu ve 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik CMK"nin 253. maddesi gereğince uzlaşma kapsamına alındığı ve uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığının araştırılması için 1 nolu bozma kararı oluşturulduğu anlaşılmış ise de;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 2011/214 Esas 2011/270 Karar, 2011/10-215 Esas 2011/279 Karar, 2012/10-8 Esas 2012/193 Karar, 2011/66-126 Kararı, 2011/100-127 Karar sayılı ve daha bir çok kararında belirtilen araştırmanın infaz aşamasında yapılmasının olanaklı bulunduğu, Cumhuriyet savcılığınca tekerrüre esas alınan ilam ile ilgili olarak gerektiğinde mahkemesinden uyarlama yargılamasının istenebileceği aksinin kabulü halinde davaların sabıka kaydında yer alan ilamların uyarlama yargılamalarının sonuçlarının beklenmesi için gereksiz yere uzayacağı ve bunun sonucunda da zamanaşımına uğramasına ve sabıkası bulunan sanıklar ile sabıkasız olan sanıklar arasında yargılama sürecine ilişkin olarak oluşacak adaletsizliklere neden olacağı sonucuna ulaşılarak bozma nedeni yapılmamasına karar verildiği,
Aleyhe temyiz bulunmayan sadece sanık tarafından temyiz edilen kararda yanlış hesap yapılarak daha ağır cezayı gerektiren nedenlerden bazılarının uygulanmaması 2 nolu bozma olarak görülmüş ise de;
Sadece sanık tarafından temyiz edilen kararda mahkemece uygulama yapılırken daha ağır cezayı gerektiren nedenlerden bir veya birkaçının uygulanmadığı ancak mahkemenin kabul ve takdirinde suç vasfına yönelik herhangi bir hata bulunmadığı anlaşılmıştır.
Ceza adalet sisteminde kanun koyucunun temel amacı davaları mümkün olan en kısa sürede bitirmektir. Yıllar süren davaların ülkemiz insanının adalete olan güvenini sarstığı ortadadır. Uyuşmazlıkları adil sürede bitirmek, yargı, mahkeme gibi kavramlara olan inancın zayıflamasının önüne geçmek yargıya düşen bir görevdir. Olayda mahkeme hükmünün bozulmasında hiç bir hukuki yarar mevcut olmayıp aksine bozma kararı adaletin gerçekleşmesinin gecikmesi müeyyidenin etkileşmesi hatta dava zamanaşımının gerçekleşmesi gibi olumsuzluklara sebep olacaktır.
Sonuç olarak sanığın mükerrirliği ile ilgili olarak Ceza Genel Kurulunun kararlarında belirtildiği gibi infaz aşamasında nazara alınmasına; hesap hatasında ise suçun niteliğinde (vasfında) hataya düşülmesinin dışında daha ağır cezayı gerektiren nedenlerden bir veya birkaçının uygulanmaması gibi durumların varlığı halinde Yargıtayca yol göstermek ve uygulamada birliği sağlamak amacıyla tesbit edilen yasaya aykırılıklar konusunda eleştiri yapılmak suretiyle hükmün onanması düşüncesinde olduğumdan çoğunluğun bozma düşüncesine katılmıyorum.