Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5691
Karar No: 2019/15762
Karar Tarihi: 10.09.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/5691 Esas 2019/15762 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2019/5691 E.  ,  2019/15762 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
    Y A R G I T A Y K A R A R I
    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili müvekkilinin davalı işyerinde 19.09.2008-30.04.2014 tarihleri arasında çalıştığını, 30.04.2014 tarihinde kıdem tazminatına hak kazanır biçimde iş sözleşmesini sona erdirdiğini, işyerinde 08.00-19.00 saatleri arası çalıştığını, 3 haftada bir gün nöbete kaldığını, son bir yıl saat 18.30’a kadar çalıştığını, haftada bir gün 19.00’a kadar çalıştığını, nöbet günlerinin cumartesi günleri olup saat 09.00-13.00 saatleri arası olduğunu, yılda 6-7 kez hafta sonuna denk gelen toplantılara katıldığını beyan ederek işçilik alacaklarının faizi ile davalıdan alınmasını talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının esnek çalışma saatleri içerisinde çalıştığını, fazla mesai ücreti ve genel tatil ücreti alacağı bulunmadığını, keyfi olarak işten ayrıldığından kıdem tazminatı talep hakkının bulunmadığını beyan ederek davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece davanın kabulüne dair verilen 15.10.2015 tarihli ilk karar, Dairemizin 2017/19067 esas 2018/27741 karar sayılı 19.12.2018 tarihli kararı ile “ Davacının aldığı satış primi yaptığı satışlara bağlı olarak davacıya yapılan bir ödeme olup esas itibariyle çalışanı özendirme ve ödüllendirme amacına matuf ek ücret niteliğindedir. Fazla çalışma karşılığı yapılan ödeme ise bizatihi ücretin kendisidir. Fazla çalışma yapılsın veya yapılmasın, işyeri uygulaması gereği şartlar oluştuğunda prim ödemesine hak kazanıldığı nazara alındığında, prim ödemesinin fazla çalışma ücreti yerine geçtiğinin kabul edilerek, fazla çalışma ücreti alacağından mahsup edilmesi mümkün değildir. Mahkemece, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamına göre davacının fazla çalışma ücret alacağının hesaplanması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir. ” gerekçesi ise bozulmuş, Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne dair karar verilmiştir.
    Temyiz :
    Karar, yasal süresi içerisinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı ... Yapı Malzemeleri Zemin Sis. San. ve Tic. A.Ş. vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmasının bulunup bulunmadığı hususlarında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
    Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. Aynı ilkeler, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil günlerindeki çalışmanın ispatı bakımından da geçerlidir.
    Somut olayda bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada, davacının davalı işyerinde 19.09.2008-30.04.2014 tarihleri arasında çalıştığı, yapmış olduğu fazla çalışmalarının karşılığının ödenmediği ve bu nedenle 4.000,00 TL fazla mesai alacağının bulunduğuna karar verilmiş ise de varılan sonuç dosya kapsamı ile örtüşmemektedir. Zira, davalı tarafından, bozma ilamı öncesi yargılama aşamasında, davacının 20.07.2009-05.11.2009 tarihleri arasında yıllık izinde olduğuna dair itirazda bulunulmuş ve buna ilişkin belge ibraz edilmiştir. Mahkemece bu konuda herhangi bir araştırma yapılmadan, davacının yıllık izinde olduğu iddia edilen dönemde de çalıştığının kabulü ile fazla mesai alacağına hükmedilmesi isabeti değildir. Bu halde mahkemece yapılması gereken iş, davacının anılan tarihlerde yıllık izin kullanıp kullanmadığının araştırılarak, izinde olduğunun tespit edilmesi halinde, çalışılmadığı sabit olan yıllık izin süresinin hesaplamaya esas alınan çalışma süresinden dışlanması suretiyle fazla mesai alacağının belirlenmesidir. Bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
    SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.



    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi