22. Hukuk Dairesi 2013/2856 E. , 2013/5152 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, hafta tatili, ulusal bayram genel tatili, fazla mesai alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin Diyarbakır Valiliği İl Özel İdaresi Genel Sekreterliğine bağlı Yazı İşleri Müdürlüğünde işçi olarak çalıştığını, 2010 yılı içinde fazla mesai yaptığını, hafta sonlarında ve ulusal bayram ile genel tatil günlerine denk gelen günlerde çalıştığını, ancak karşılığı olan ücretin davalıca ödenmediğini, müvekkilinin Tez-Koop-iş Sendikası üyesi olduğunu, sendika ile davalı arasında 28.08.2009 tarihinde imzalanan ve 01.01.2009-31.12.2010 dönemli için geçerli olan toplu iş sözleşmesinin 30. maddesi gereği, müvekkilinin üç saatten yukarı fazla çalıştırılamayacağını, fazla çalışma ücretinin, normal saat ücretinin % 75 yükseltilerek ödenmesi gerektiğini, aynı sözleşmenin 33. maddesi gereği ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştırılan işçilere çalıştığı her gün için hak ettikleri ücrete ek olarak toplam 3 yevmiye ödeneceğini, söz konusu bu günlere ilişkin fazla çalışma olması durumunda ise fazla çalışılan her saat için 3 saatlik ücret ödeneceğini iddia ederek, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının taleplerinden Basın ve Halkla İlişkiler Müdürlüğü’nün sorumlu olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin fazla çalışma ücreti alacağı bulunmadığı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı ile hafta tatili alacağının ise bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacının hafta tatili ücreti alacağı bulunup bulunmadığı noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı fazla çalışması, ulusal bayram ve genel tatil çalışması ile hafta tatili çalışması olduğunu iddia ederek bu çalışmalarının karşılığı olan ücretleri talep etmektedir.
Toplu iş sözleşmesinin 30. maddesinde, işyerinde çalışma süresinin günde sekiz saat olduğu, cumartesi gününün akdi tatil, pazar gününün ise hafta tatili olduğu belirtildikten sonra günlük normal çalışma süresini aşan çalışmaların fazla çalışma olduğu belirtilmiştir. Aynı hükümde fazla çalışma ücretinin, işçinin saatlik ücretinin %75 artırılması suretiyle tespit edileceği, günde üç saatim üzerinde fazla çalışma yaptırılamayacağı ifade edilmiştir.
Toplu iş sözleşmesinin 33. maddesinde ise, ulusal bayram, genel tatil ve hafta tatili günlerinde işçinin günlük çalışma süresinin üzerinde çalışılması halinde fazla çalışılan her bir saat için üç saatlik ücret ödeneceği düzenlenmiştir.
Bilirkişi tarafından yapılan inceleme ve değerlendirmede davacının fazla çalışması olmadığı, 2010 yılı için 85 gün 31 saat hafta sonu günlerine denk gelen çalışması olduğu, 13,5 gün ve 5,5 saat ise ulusal bayram ve genel tatil çalışması bulunduğu belirlenmiştir. Hesaplama bölümünde ise çalışmanın olduğu pazar günlerine ilişkin ücretin, 85 gün 31 saat üzerinden hesaplandığı görülmektedir. Birlikte temyiz incelemesi yapılan ve hafta tatili ile fazla çalışma ücreti taleplerinin dava konusu yapıldığı serinin diğer dosyalarında ise (Yargıtay 22. Hukuk Dairesi, 2013/2851-2852-2853-2854-2855-2857 Esas sayılı dosyalar) hafta tatili çalışması olarak pazar günü çalışmaları dikkate alınarak hesaplama yapıldığı anlaşılmaktadır.
Bilirkişi raporu, denetime elverişli olmalıdır. Ulaşılan sonuçlara nasıl ulaşıldığı tek tek ve aşamalı olarak açıklanmalı, dayanakları ayrıntılı ve anlaşılabilir şekilde gösterilmeli, bilirkişi raporundaki bilgi ve verilere göre raporun sağlaması yapılabilmelidir. Ayrıca raporda tereddütlü ve çelişkili hususlar bulunmamalı, varsa bunlar giderilmelidir.
Somut olayda fazla çalışma ücreti ile hafta tatili ücretinin farklı esaslara göre hesaplanması gerektiği de dikkate alındığında, bilirkişi raporu özellikle davacının hafta tatili ücreti talebi konusundaki değerlendirme ve hesaplama bakımından denetime elverişli değildir. Bu nedenle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.