Kayseri Ceza Kararları - 2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7958 Esas 2020/1506 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7958
Karar No: 2020/1506
Karar Tarihi: 13.02.2020

2863 sayılı Kanuna aykırılık - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/7958 Esas 2020/1506 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanığın 2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm şikayetçi vekili ve sanık tarafından temyiz edilmiştir. Dosyanın incelenmesi sonucunda, sanığın suçu işlemediği ancak hükümdeki 65/2 olarak belirtilen kanun maddesi yerine 65/1 maddesinin uygulanması gerektiği görüşüne varılmıştır. Bu nedenle hüküm 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur. Ancak yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince hükmün düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- 2863 sayılı Kanunun 65/2
- TCK'nın 62. ve 53. Maddeleri
- 5271 sayılı CMK'nın 237/2. Maddesi
- TCK'nın 53. Maddesi, T.C. Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı
- 5320 sayılı Kanunun 8. Maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. ve 322. Maddeleri.

12. Ceza Dairesi 2018/7958 E. , 2020/1506 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : 2863 sayılı Kanunun 65/2, TCK"nın 62, 53. maddeleri
gereğince mahkumiyet

2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, şikayetçi vekili ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suçtan zarar gören İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü adına hazine vekilinin temyiz istemi davaya katılma talebi olarak değerlendirilmiş olup, şikayetçi kurumun 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca kamu davasına katılan olarak kabulüne karar verilmek suretiyle ve katılan vekilinin temyiz isteminin vekalet ücretine hasren olduğu anlaşılarak yapılan değerlendirmede;
T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle, iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerekliliğinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, atılı suçu işlemediğine, katılan vekilinin vekalet ücretine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın üzerine atılı eylem nedeniyle, 2863 sayılı Kanunun 65/1. maddesi gereğince hüküm tesis edilmesi yerine, anılan Kanunun 65/2. maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (1) numaralı bendinde yer alan “65/2” ibaresinin çıkarılarak yerine, “65/1” ibaresinin yazılması ve diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 13/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.