MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
AVUKAT ...

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, yıllık izin ile fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 15.05.2003 tarihinde işe başladığını, işyerinde15.05.2003-19.04.2004,11.05.2004-10.11.2004,30.03.2005-31.01.2006,21.02.2006-
14.12.2006 ve 10.01.2007-19.11.2007 tarihleri arasında yasaya aykırı olarak mevsimlik işçiymiş gibi iş ile ilişkisinin kesildiğini, davacının bulaşıkçı olarak çalıştığını, davacının işinin mevsimlik iş olmadığını, müvekkilinin şikayeti üzerine Çalışma Sosyal Güvenlik Bakanlığının yaptığı incelemede davacının haklı olduğunun tespit edildiğini, müvekkilinin haftanın beş günü 08:00-17:30 arası bir gün ise 08:00-22:00 saatleri arasında çalıştığını belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin alacağı ve fazla mesai alacağının davalıdan tahsili talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının mevsimlik işçi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin 19.11.2007 tarihinde otelin kış sezonunda kapanması nedeniyle 15.05.2008 tarihine kadar askıya alındığını, davacıyla son imzalanan iş sözleşmesi ile 10.01.2007-19.11.2007 tarihine kadar çalışacağının bildirildiğini, müvekkili otelin 2008 yılında tekrar açılması nedeniyle davacıyı işe davet ettiğini, davacının işe başlamadığını, davacının iş başı yapmayarak işi kendisinin sona erdirdiğini, müvekkili tesiste üç vardiyalı olarak çalışıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının çalışma süresi gözönüne alınarak iş sözleşmesinin mevsimlik iş sözleşmesi niteliğinde olmadığı, davalı işverenin iş sözleşmesini feshetmekte haksız olduğunu, davacının hizmet süresi içerisinde kırkiki gün izin kullanmaya hak kazandığını, davalı işveren tarafından yıllık ücretin ücretli izin defteri veya eşdeğer belge ile ödendiği ispat edilemediğini için yıllık izin ücreti talep edebileceği, davacı tanık beyanları doğrultusunda fazla mesai hakkının bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık konusu bozma içeriğine göre davacının mevsimlik işçi olup olmadığı noktasındadır.
Çalışmanın sadece yılın belirli bir döneminde yoğunlaştığı işyerlerinde yapılan işler mevsimlik iş olarak tanımlanabilir. Sözkonusu dönemler işin niteliğine göre uzun veya kısa olabilir. Her zaman aynı miktarda işçi çalıştırmaya elverişli olmayan ve işyerinde yürütülen faaliyetin niteliğine göre işçilerin her yıl belirli sürelerde yoğun olarak çalıştıkları ve fakat yılın diğer döneminde işçilerin iş sözleşmelerinin ertesi yılın faaliyet dönemi başına kadar ara vermeyi gerektiren işler mevsimlik iş olarak değerlendirilebilir.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 53/3. maddesi uyarınca, mevsimlik işlerde yıllık ücretli izinlere ilişkin hükümler uygulanmaz. Bir başka anlatımla, mevsimlik işçi 4857 sayılı Kanun"un yıllık ücretli izin hükümlerine dayanarak, yıllık ücretli izin kullanma veya buna dayanarak ücret alacağı isteminde bulunamaz. Hemen belirtmek gerekir ki, 53/3. maddede ki kural, nispi emredici kural olup, işçi lehine bireysel iş sözleşmesi ya da toplu iş sözleşmesi ile yıllık ücretli izne ilişkin hükümler düzenlenebilir ve mevsimlik işçiler için yıllık izin hakkı tanınabilir.
Somut uyuşmazlıkta, davacı davalı işyerinde bulaşıkçı olarak çalıştığını, işinin mevsimlik iş olmadığını belirtmiştir. Davalı taraf ise davacının mevsimlik işçi olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin otelin kış sezonunda kapalı olması nedeniyle askıya alındığını beyan etmiştir. Dosya kapsamından davacının iş sözleşmesinin belirli dönemlerde askıya alındığı anlaşılmaktadır. Bunun yanında davacının sigorta hizmet cetvelinin incelenmesinde davalı işyerinde yıllık onbir ayı bulan çalışmasının olmadığı anlaşılmaktadır. Davalı işyerinindeki işin niteliği, davacının yaptığı iş ve tüm dosya kapsamı hep birlikte değerlendirildiğinde davacının mevsimlik işçi olarak çalıştığı anlaşıldığından yıllık ücretli izin hakkı bulunmamaktadır. Bu gerekçe ile davacının yıllık izin alacağı talebinin reddine karar verilmesi gerekirken mahkemece kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 18.03.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.