Ankara Ceza Kararları - Yargıtay Ceza Genel Kurulu 2005/4.MD-169 Esas 2006/111 Karar Sayılı İlamı

Ceza Genel Kurulu
Esas No: 2005/4.MD-169
Karar No: 2006/111

Yargıtay Ceza Genel Kurulu 2005/4.MD-169 Esas 2006/111 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Ceza Genel Kurulu, görevi kötüye kullanma suçundan sanık olan G... A...'nın zabıt katibesi ve mübaşirlerine hakaret ettiği iddiasıyla yapılan dava sonucunda beraatine karar verilmesi üzerine Yargıtay C. Başsavcılığı'nın temyiz itirazını reddetti. Tanıkların ifadelerinde çelişkiler olduğu ve hakaret iddiasının kuşkudan arınmış delillerle kanıtlanamadığı belirtildi. Yargıtay 4. Ceza Dairesinin verdiği beraat kararı onandı ve dosya tekrar Yargıtay 4. Ceza Dairesine gönderildi.
Kanun maddeleri: Görevi kötüye kullanma suçu (TCK 257)

Ceza Genel Kurulu 2005/4.MD-169 E., 2006/111 K.
Ceza Genel Kurulu 2005/4.MD-169 E., 2006/111 K.

İDDİANIN SÜBUTA ERMEMESİ

"İçtihat Metni"

Görevi kötüye kullanma suçundan sanık G…

…. A…

….."in beraatine ilişkin olarak Yargıtay 4.Ceza Dairesinden verilen 20.10.2005 gün ve 42-40 sayılı hükmün Yargıtay C.savcısı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay C.Başsavcılığının "hükümlerin bozulması" görüşünü içeren tebliğnamesi ekinde Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilen dosya Yargıtay Ceza Genel Kurulunda okundu, gereği konuşulup düşünüldü.

TÜRK MİLLETİ ADINA

CEZA GENEL KURULU KARARI

Bursa 1. İş Mahkemesi Hakimi G…

…. A…

….."in görevde bulunduğu sırada zabıt katibesi Ş…

….. Ç…

… ile mübaşir A…

…. S…

….."ya hakaret içeren sözler sarfettiği iddia edilmişse de;

Tanıklar T…

…… A…

…., S…

…… B…

……. ve Y…

…. Y…

…."ın beyanları görgüye dayalı olmayıp aşamalarda farklılıklar göstermektedir. Tanık M…

….. M…

….. E…

….. ise soruşturma sırasında verdiği ifadeyi kovuşturma aşamasında doğrulamamıştır. Başlangıçta şikayetçi olmayıp başka bir soruşturma vesilesiyle bu iddiayı dile getirmiş bulunan mağdurların aşamalardaki anlatımları, yer, tarih ve iddiaya konu sözler açısından ayrıntıdan yoksun olup çelişkiler taşımaktadır. Öte yandan sanığın, duruşmada söylemediği sözleri tutanağa geçtiğinde, söylediklerini yazmadığında ya da umarsız biçimde hatalı yazdığı zamanlarda zabıt katibesi Ş…

….. Ç…

…"yi, uyarılarına karşın duruşmada tarafları çağırmadığı ve uyukladığında mahkeme mübaşiri A…

…. S…

……"yı sert şekilde uyarmak durumunda kaldığı, ancak hakaret içeren söz söylemediği, esasen bu iki kişi dışındaki diğer personele yönelik herhangi bir uyarıda da bulunmadığı yolundaki savunması, mahkeme personeli olan tanıklarca da doğrulanmıştır. Bu durum karşısında, sanığın hakaret içeren sözler söylediği iddiası kuşkudan arınmış delillerle kanıtlanamamış bulunduğundan, Yargıtay C.Başsavcılığının temyiz itirazının reddi ile, sanığın beraatine ilişkin olarak Yargıtay 4.Ceza Dairesinden verilen 20.10.2005 gün ve 42-40 sayılı hükmün onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.

SONUÇ: Açıklanan nedenlerle;

1-Yargıtay C.Başsavcılığının temyiz itirazının REDDİNE,

2-Yargıtay 4.Ceza Dairesinin 20.10.2005 gün ve 42-40 sayılı hükmünün ONANMASINA,

3- Dosyanın Yargıtay 4.Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay C.Başsavcılığına tevdiine, 04.04.2006 günü tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak oybirliği ile karar verildi.