....
Taraflar arasında görülen davada ....Mahkemesi’nce verilen 18/02/2016 tarih ve 2014/494-2016/145 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili ve fer’i müdahiller vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili tarafından dava dışı sigortalı .......A.Ş. ürünlerinin davalı tarafından taşındığı sırada hasarlandığını, sigortalı şirkete 15.397,00 TL ödeme yapıldığını, davalının kusuru ile zarara sebebiyet verdiğini ileri sürerek sigortalıya ödenen meblağın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı ve fer"i müdahiller vekilleri savunmalarında, davacının aktif dava ehliyeti bulunmadığını, davanın zamanaşımına uğradığını, hasar için taşımanın tabi olduğu .... Konvansiyonu hükümlerine göre usulünce hasar ihbarı yapılmadığını, hasarın taşıma suresi içinde oluştuğunun kanıtlanamadığını savunarak davanın reddini istemişlerdir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamı uyarınca gönderenin işyerinden ve onun tarafından; .... plakalı araca, 33 kolide toplam bedeli ...... 12.609,02 Euro olan 7.692,72 kg/lık, +5 santigrat derecede taşınacak unlu mamul üretiminde kullanılacak karışım türü ürünün, kolilerindeki etiketlerde -18 derecede muhafaza edilmesi gerektiğine dair not bulunan 7.135,13 Euro bedelli 13 koli ile birlikte yüklendiği, hasarın -18 derecede muhafaza edilmesi gereken ürünlerin, gönderen tarafından +5 derecede sevk edilen ürünlerle bir arada aynı araca yüklenmesi ve yüklemeye nezaret ederken taşıyıcının bu durumu fark edip göndereni uyarmaması sebebiyle oluştuğu, hasarı tartışılan 13 koli ürünün nakliye sürecinde geçen 4-5 gün içinde telef olarak tam hasarlı hale geldiği, yüklemeye karşı çıkması gereken taşıyıcının ürünleri çekincesiz teslim aldığı, onu uyarmadığı, bu suretle % 20 oranında müterafık kusurlu bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 2.804,34 TL alacağın dava tarihinden itibaren 3095 sayılı 2/2 maddesi gereğince avans temerrüt faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili ve fer’i müdahiller vekili temyiz etmiştir.

-/-

1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekili ve fer’i müdahiller vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava, davacının dava dışı sigortalısına ödediği iddia olunan hasar tazminatının rücuen tahsili talebine ilişkindir. Dosya kapsamından, emtiaların gönderici tarafından yine gönderenin işyerinden araca yüklendiği, emtialardan 33 kolinin +5 santigrat derecede taşınması gerekli ürün olduğu, 13 kolinin ise -18 derecede muhafaza edilmesi gereken ürün olduğu ve tüm bu kolilerin birlikte araca yüklendiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, taşıyıcının yüklemeye nezaret ederken ürünler üzerinde taşıma ısısının yazdığı etiketlere dikkat edip, söz konusu ısı farklılıkları bakımından göndereni uyarması gerektiği ve fakat bunu gerçekleştirmediği gerekçesiyle taşıyıcıya %20 oranında kusur atfedilmesi gerektiğinden bahisle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, taraflar arasında imzalanan CMR senedinde taşımanın +5 derecede yapılmasının not düşüldüğü, taşımanın frigo araç ile +5 derece yapıldığı, bu suretle deneyimli ve basiretli bir taşıyıcının göstermesi gereken tüm özenin gösterildiği gözden kaçırılarak taşıyıcıya kusur izafesi doğru görülmeyip bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekili ve fer’i müdahiller vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekili ve fer’i müdahiller vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın anılan taraf yararına BOZULMASINA, ödedikleri peşin temyiz harcının istekleri halinde temyiz edenlere iadesine, 21/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









...