.....

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı 16/07/2013 havale tarihli dava dilekçesi ile kendisine ait olan dairede yıllardır oturduğunu, kapıcı ve 2 oğlu tarafından darp edilmesi nedeniyle .... 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2013/278 Esas sayılı dosyasında yargılamanın devam ettiğini, sözlü olarak tacize uğradığını beyanla kapıcının işine son verilerek tahliyesine, bu mümkün değilse davalar sonuçlanıncaya kadar binadan uzaklaştırılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiş, davanın kabulüne ilişkin verilen 19/09/2014 tarih ve 2014/507 E. - 980 K. sayılı karar Yargıtay 18. Hukuk Dairesinin 12/10/2015 tarih ve 2014/21782 E. - 2015/14194 K. sayılı kararı ile "Kapıcılık hizmetine son verme yetkisinin kat malikleri kurulunun yetkisinde olduğu, kat malikleri kurulunca bu yönde alınmış bir karar bulunmadığı, ayrıca davanın pasif husumet ehliyetinin kapıcıya yöneltilmesi gerekirken, kapıcı olduğu iddia edilen kişiye de yöneltildiği anlaşıldığından davanın pasif husumet ehliyeti yokluğundan reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmediği" gerekçesiyle bozulmuştur.
Bozma kararına uyulması sonrası yapılan yargılamada davanın pasif husumet ehliyeti yokluğu nedeniyle HMK"nın 114/1-d maddesi gereğince usûlden reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, Kat Mülkiyeti Kanununa göre açılmış apatman kapıcısının işine son verilmesi ve apartmandan tahliyesine ilişkindir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlar ile yasal gerektirici nedenlere göre bozma ilamı gözönünde bulundurularak davanın reddine karar verildiği anlaşıldığından yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 27/03/2018 günü oy birliği ile karar verildi.