MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün tavzih talebinin kabulüne dair kararın Yargıtayca incelenmesi davalı Hazine vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı ... Yönetimi, 3402 sayılı Kanunun 4. maddesini değiştiren 5304 sayılı Kanunun 3. maddesi gereğince Alaağaç köyünde yapılan orman kadastrosu sırasında dava dilekçesine ekli bulunan krokide gösterilen taşınmazın orman sınırları dışında bırakıldığını, oysa; bu yerin orman sayılan yerlerden olduğunu ileri sürerek ve Hazine ile köy tüzel kişiliğini hasım göstererek tesbitin iptali ve çekişmeli yerin orman niteliği ile Hazine adına tescilini istemiştir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın 191 ada 1 parsel altında, belgesizden, 2039.89 m2 miktarla tarla niteliğinde ..., 191 ada 2 parsel altında belgesizden 19857.55 m2 miktarla, ... zilyetliğinde olduğu belirtilerek nitelik ve malik haneleri boş bırakılmak suretiyle tesbitinin yapıldığı belirlenmiş, tutanağın edinme sebebi sütununda zilyet olarak ismi geçen kişiler davaya dahil edilmiştir.
Yapılan yargılama sonucunda Orman Yönetiminin davasının kabulüne, taşınmazların orman niteliği ile Hazine adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davalı ... tarafından temyiz edilmekle, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 15/12/2011 gün ve 2011/10510 E.- 14912 K. sayılı kararı ile bozulmuştur.
Hükmüne uyulan bozma kararında özetle: "Mahkemece, çekişmeli taşınmazların 6831 sayılı Kanunun 17/2. maddesi gereğince orman içi açıklığı niteliğinde olduğu kabul edilerek hüküm kurulmuşsa da, delillerin değerlendirilmesinde hataya düşülmüştür. Dosya arasında bulunan belgelerden, özellikle komşu parsellere ait tutanak örneklerinden çekişmeli taşınmazlara komşu bulunan Alaağaç köyü 192 ada 1, 193 ada 1 ve 3; Marmaracık köyü 224 ada 2, 243 ada 1 ve 2 parsel sayılı taşınmazların kişiler adına tesbit edilip kesinleştikleri anlaşılmaktadır. Çekişmeli yerlerin bu hali ile orman içi açıklığı olduklarından söz edilemeyeceği gibi 1953 tarihli hava fotoğrafı ile 1959 tarihli memleket haritasında açık alanda kaldıkları da tartışmasızdır. Taşınmazlar başında yapılan keşifte dinlenen yerel bilirkişi ve tanıklar her iki parselde de davalı ...’ın zilyetliğini doğrulamışlarsa da anlatımları yeterli değildir. Tarım bilirkişisi raporu, taşınmazların ekonomik amacına uygun biçimde kullanılan tarım alanı olup olmadıkları konusunda duraksama yaratmaktadır. Ayrıca; 3402 sayılı Kanunun 14. maddesinde düzenlenen kısıtlamalar davalı ile adı belirtilmeyen ve Ayvaalan’lı bir kişi olduğu söylenen satıcı yönünden araştırılmamıştır. Delillerin yanlış değerlendirilmesi ve eksik inceleme ile hüküm kurulamaz.
Açıklanan nedenlerle; zilyetlik yolu ile kazanma koşullarının araştırılması gerekir. Bu cümleden olarak; yapılacak keşifte, tarım uzmanı bilirkişi olarak ziraat mühendisine inceleme yaptırılıp, zilyetlikle kazanılabilecek kültür arazisi olup olmadığı belirlenip, bu yolda rapor alınmalı; komşu parsellerin tutanak ve dayanakları getirtilip uygulanmalı; bu taşınmazı sınır olarak nasıl nitelendirdikleri araştırılmalı; varsa, zilyetlik tanıkları taşınmaz başında dinlenmeli; zilyetliğin ne zaman başladığı, kaç yıl, ne şekilde devam ettiği sorulup, kesin tarih ve olgulara dayalı, açık yanıtlar alınıp; tesbit tarihine kadar davalı yararına zilyetlikle kazanma koşullarının oluşup oluşmadığı belirlenmeli; 3402 sayılı Kanunun 14. maddesi uyarınca davalı yönünden; müstakil zilyetlik süresinin 20 yıla ulaşmadığının belirlenmesi halinde ise satıcı yönünden de tapu ve ilgili kadastro müdürlükleri ile mahkeme yazı işleri müdürlüğünden araştırma yapılıp, aynı Kanunun 3/7/2005 tarihli ve 5403 sayılı Toprak Koruma ve Arazi Kullanma Kanunu ile değiştirilen 14/2. maddesi hükümleri nazara alınarak sulu ve susuz olarak kazanılmış toprak miktarı belirlenip, yasanın getirdiği sınırlamanın aşılıp aşılmadığı saptanarak, toplanacak tüm kanıtlar birlikte değerlendirilip, ulaşılacak sonuca göre bir hüküm kurulmalıdır. Değinilen yönler gözardı edilerek kurulan hüküm usûl ve kanuna aykırıdır." denilmiştir.
Mahkemece, davanın reddine; dava konusu Demirci ilçesi, Alaağaç mahallesi (köyü) 191 ada 1 parselin davalı ..., aynı mahal 191 ada 2 sayılı parselin davalı ... adına tespit gibi tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi vekili tarafından temyiz edilmiş, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 02.03.2016 gün ve 2015/513 - 2016/2613 E.K. sayılı ilamıyla hükmün onanmasına karar verilmiş, süresi içerisinde davacı ... Yönetimi ile davalı Hazine vekilleri tarafından kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, Yargıtay 20. Hukuk Dairesinin 28.11.2016 gün ve 2016/9369 - 11232 E.K. sayılı karar düzeltme talebinin reddine karar verilerek hüküm 28/11/2016 tarihinde kesinleşmiştir.
Davalı muris ... mirasçısı ... tarafından 21/04/2017 havale tarihli dilekçesi ile; Kapanan (Selendi) Kadastro Mahkemesinin Demirci ilçesi, Alaağaç mahallesi 191 ada 2 sayılı parselin davalı ... adına tespit gibi tapuya kayıt ve tesciline karar verildiği, ancak hüküm kısmında taşınmazın niteliği hakkında birşey yazılmadığından Selendi Tapu Müdürlüğünce infaz işleminin yapılamadığını belirterek taşınmazın cins niteliği yönünden tavzih kararı verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece dosya üzerinde yapılan inceleme sonucunda verilen 05/05/2017 tarihli tavzih kararı ile talebin kabulü ile; (Kapanan) Selendi Kadastro Mahkemesinin 25/11/2014 tarih 2013/14 E. - 2014/22 K. sayılı kararının hüküm kısmının üçüncü satırında 191 ada 2 parselin davalı ... adına tarla vasfıyla tespit gibi tapuya kayıt ve tesciline olarak (düzeltilmesine) tavzihine karar verilmiş, hüküm davalı Hazine tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya ve dosya kapsamına göre dava, kesinleşen mahkeme kararının tavzih yoluyla düzeltilmesine ilişkindir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına
03/06/2020 gününde oy birliği ile karar verildi.