Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin genel usule aykırılık dışında özel bir sebep içermeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü katılan Kamil idaresindeki otomobille, gece vakti, aydınlatmanın bulunmadığı tek yönlü, bölünmüş, asfalt kaplama kara yolunda seyri sırasında, önüne aniden ve yakın mesafeden yola giren dört ineğe çarptığı, ineklerin sahibi olan sanığın hayvanları başıboş bırakmakla asli ve tam kusurlu şekilde iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir, bir kişinin yüzde sabit iz kalacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Daha önce hapis cezasına mahkum edilmemiş, altmış beş yaşını bitirmiş bulunan sanık hakkında tayin edilen 10 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, 5237 sayılı TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesinin dayanak gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasının üçüncü paragrafında yer alan “TCK"nın 50/1-a” ibaresinden önce gelmek üzere, “TCK"nın 50/3. maddesi delaletiyle” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.