MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
DAVACI - KARŞI
DAVALI - KARŞI
İHBAR OLUNAN : Sigorta A.Ş. vekili Avukat ...

Davacı-karşı davalı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı-karşı davacı ... aleyhine 12/02/2015 gününde verilen dilekçe ile ve yine karşı davada da tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; asıl ve karşı davaların kısmen kabullerine dair verilen 27/01/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Asıl dava açısından davacı ve davalının temyiz itirazlarının incelenmesinde; asıl davacı, dava dilekçesinde davalının haksız eylemleri nedeni ile oluşan manevi zararının tazmini isteminde bulunmuş, mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 5236 sayılı Kanun ile eklenen Ek 4. madde gereğince HUMK’nun 427. maddesi uyarınca davanın ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün 2.190,00 TL’yi geçmemesi durumunda karar kesindir. Somut olayda temyize konu olan tutar asıl dava açısından bu düzeye ulaşmadığından tarafların asıl dava ile ilgili temyiz inceleme isteklerinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2-Karşı dava açısından dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre karşı davacının tüm, karşı davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
Davacı-karşı davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Karşı dava, haksız fiil nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, karşı davacı ve karşı davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Karşı davacı; karşı davalının, aracına arka sağ kapıdan sağ arka far da dahil olmak üzere bilinçli olarak hasar verdiğini, kendisini tekmeleyerek darp ettiğini belirterek oluşan maddi ve manevi zararlarının tazminini istemiştir.
Karşı davalı, karşı davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece; karşı davanın maddi ve manevi tazminat talepleri açısından kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, karşı davalının davacıya yönelik ve manevi tazminatı gerektirir herhangi bir haksız eylemi bulunmadığı anlaşılmakla, davacı lehine manevi tazminata hükmolunması doğru olmamıştır. Davacı-karşı davalı yararına kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (1) sayılı bentte gösterilen nedenlerle asıl davacı ve asıl davalı istem ve dilekçesinin reddine, karşı davacının tüm karşı davalının diğer temyiz itirazlarının (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine, karşı davalının diğer temyiz itirazlarının (3) sayılı bentte açıklanan nedenlerle kabulü ile kararın karşı davalı yararına BOZULMASINA ve temyiz eden taraflardan peşin alınan harçların istekleri halinde geri verilmesine 26/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.