MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ..."nın temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın mahkemece yokluğunda verilip 28.10.2014 tarihinde usulüne uygun şekilde tebliğ edilen hükmü CMUK"nın 310/1. maddesinde düzenlenip tebliğden işlemeye başlayan bir haftalık kanuni süresinden sonra sunduğu 03.12.2014 günlü dilekçeyle temyiz ettiği anlaşıldığından, vâki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanıklar ... ile ... haklarında kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Haksız tahrik kabul edilip araba alım satımından kaynaklanan ticari ilişkinin sadece ... ile mağdur ... arasında gerçekleşip, sanık ... yönünden haksız tahrik sayılabilecek bir fiil bulunmamasına rağmen hakkında belirlenen cezada koşulları oluşmadığı halde TCK"nın 29. maddesi ile indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıklar ... ile ... müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 15.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.