MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai ücret alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı kıdem tazminatı ve fazla mesai alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı cevabında davacının isitfa ettiğinden davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece kıdem tazminatı isteminin reddine, fazla mesai alacağının kısmen kabulüne karar verilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-4857 sayılı İş Kanunu’nun 41. maddesine yazılı olan fazla çalışma süresinin toplamı bir yılda ikiyüzyetmiş saatten fazla olamayacağı yönündedir. Ancak bu sınırlamaya rağmen işçinin daha fazla çalıştırılması halinde, bu çalışmalarının karşılığı olan fazla mesai ücretinin de ödenmesi gerektiği açıktır. Kanundaki sınırlama esasen işçiyi korumaya yöneliktir.
İş sözleşmelerinde fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu yönünden kurallara sınırlı olarak değer verilmelidir. Dairemiz iş yasalarının yürürlüğüne göre yılda 90 gün ve 270 saatle sınırlı olarak söz konusu hükümlerin geçerli olduğunu kabul etmektedir.
Somut olayda taraflar arasındaki iş sözleşmesinde fazla mesainin belirlenen ücretin içinde olduğu kararlaştırılmıştır. Mahkemece haftalık fazla mesainin 5 saat olduğu kabul edilmiş olup bu durumda yıllık fazla mesai süresinin 270 saati aşmayacağının anlaşılmasına göre fazla mesainin isteminin reddi yerine kabul karar verilmesi bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.