MAHKEMESİ Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Mala Zarar Verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, cezaların türü, süreleri ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Anayasa Mahkemesi"nin hüküm tarihinden sonra 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
I- Sanık ... hakkındaki mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesinde:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre sanık ...’nın temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkındaki mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesinde:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
İncelenen dosya içeriğine göre; sanığın 27.11.2010 tarihinde işlediği kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan dolayı Gaziosmanpaşa 3. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 06.06.2011 tarihli ve 2011/8142-433 sayılı kararı ile TCK"nın 191/1, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince 6000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ve aynı Kanun"un 191/2. maddesi gereğince hakkında tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verildiği, hükmün 07.07.2011 tarihinde kesinleştiği; güncel adli sicil kaydına göre hükmün tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri olarak 16/07/2014 tarihinde infaz edildiği ve bu kararın tekerrüre esas alındığı anlaşılmakla; 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile aynı Kanunla 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7/2. maddesi uyarınca koşulları oluştuğu takdirde "davanın düşmesi" ve “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” seçeneklerine de yer verilmesi nedeniyle, lehe olan bu düzenleme ve TCK’nın 7/2. maddesi uyarınca sözü edilen hükümlülüğün tekerrüre esas alınamayacağının kabulünde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesi uyarınca, hüküm fıkralarından sanık ... hakkında tekerrür uygulamasına ilişkin bölümlerin çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.