MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, çocuk ve aile yardımı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 15.05.2008 tarihinde işe başladığı, işten çıkması için baskı yapıldığı, 2011 yılı beş ayının ilk haftasına kadar çalıştığını, yükümlülüklerini yerine getiren davacıya ücretine zam yapılacağı söylenmesine rağmen ve tüm işçilerin ücretlerine zam yapıldığı halde zam yapılmadığını, işverenden olumlu yanıt alamadığını, hiç olmazsa fazla mesai ve yıllık izin ücretlerinin ödenmesini isteyince de “işine geliyorsa böyle, yoksa çeker gidersin” cevabını aldığını, bu sebeple iş sözleşmesini haklı olarak feshederek işten ayrıldığını, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.400,00 TL kıdem tazminatı, 500,00 TL yıllık izin ücreti, 2.950,00 TL fazla çalışma ücreti, 2.500,00 TL çocuk ve aile yardımı alacağının faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, iddiaların haksız ve yersiz olduğunu, iş müfettişi tarafından yapılan tespitle de sabit olduğu gibi, davacının hiçbir alacağının bulunmadığını, davacının istifa ederek işyerinden ayrıldığını, ücretlerin her ay banka hesabına düzenli olarak ödendiğini beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının 30.04.2011 tarihli dilekçe ile ücret tatminsizliğinden dolayı istifa etmek sureti ile hizmet sözleşmesini feshettiği istifa dilekçesinin iş verenin zorlaması, baskısı veya yanıltması gibi iradesini fesada uğratan somut bir sebebe bağlı isteği dışında imzaladığına dair herhangi bir beyan ve iddia da bulunmayıp bu yönde de delil bildirmediği, davacının çalışması karşılığı hak ettiği ücretlerinin ödendiği ibraz edilen kayıt ve belgelerden anlaşıldığı, ibraz edilen bordrolar ve ödeme belgelerine nazaran davacının yapmış olduğu fazla çalışmalar karşılığı ücretlerinin, ödendiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı tanıkları beyanlarında haftada beş gün 07:30-18:30 saatleri arasında çalışıldığını, cumartesi günleri ise 12:30"a kadar çalışıldığını, davalı şahitleri ise günde bir iki saat fazla mesaiye kaldıklarını beyan etmişler, hükme esas alınan bilirkişi raporunda da şahit beyanlarına uygun olarak fazla mesai alacağı hesaplanmıştır. Mahkemece ibraz edilen Nisan 2011 dönemine ilişkin bordro esas alınarak fazla mesai alacağının davacıya ödendiğine karar verilmiştir. Dosyaya sunulan Nisan 2011 dönemine ait bordrodan başka diğer aylara ilişkin bordrolar davalı tarafından ibraz edilmemiştir. Davacı fazla mesai yapıldığını ispatlamış davalı işveren fazla mesai alacağını ödediğini ispatlayamamıştır. Mahkemece bu hususlar gözden kaçırılarak fazla mesai alacağının reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.