Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/4, 52/2, 4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Temyiz Edenler : Sanık müdafii ve katılan vekili

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla gece vakti aydınlatmanın olduğu tek yönlü üç şeritli yolda seyir halinde iken, yolun solundan orta refüjden kendisine kırmızı ışık yanmasına karşın kaplamaya inen yaya olan ölene orta şerit içinde çarptığı olayda, yeşil ışıkta geçmesine karşın meskun mahalde kavşağa gelirken hızını azaltmadığından tali kusurlu olan sanığın mahkumiyetine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin hız sınırının 110 km olduğu olay yerinde sanığın hızını 80 km"ye düşürdüğü, ölenin cenaze masraflarını sanığın tespit etmesi imkanının olmadığı, mahkemece araştırma yapılarak tespit edilmesi gerektiği, sanığa da zararı giderip gidermeyeceğinin sorulmadığı, zarar giderilmediği gerekçesiyle hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmemesinin yasaya aykırı olduğuna ilişkin, katılan vekilinin ise hukuk mahkemesi ve ceza yargılamasında alınan raporlar arasında kusur oranına ilişkin çelişki olduğu, teknik üniversitelerden rapor alınması gerektiği, raporda hız limiti 85 km olarak belirtilmiş ise de, emniyet müdürlüğünün cevabına göre meskun mahalde sınırın 70 km, olayın meydana geldiği ışıklı kavşakta ise 50 km olduğu, sanığın kavşağa gelirken yavaşlaması gerektiği, cezanın az olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1 nolu bendinin 4. paragrafındaki "TCK"nın 50/4. maddesi" ibaresi çıkarılarak, yerine "TCK"nın 50/4. maddesi yollamasıyla TCK"nın 50/1-a. maddesi" ibaresi eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.