MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, tır şoförü olarak fiziksel ve psikolojik olarak sağlığını bozan ağır çalışma koşulları ile birlikte fazla çalışma ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi sebebi ile iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatını, fazla çalışma ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının uzun yol şoförü olarak şehirlerarası seyahat etmesinin işin niteliği geregi olduğunu, seyahatleri sonrasında dinlenmesine izin verildiğini, fazla çalışma ve genel tatil ücretlerinin bordro ile ödendiğini, imzalı bordrolara ihtirazi kayıt konulmadığını, haklı feshin sözkonusu olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan ispatlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille sözkonusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda 25.07.2007- 25.10.2008 tarihleri arasında şehirlerarası tır şoförü olarak çalışan davacının bordrolarında 98 saat fazla çalışma tahakkuku bulunduğu, ihtirazi kayıt konulmaksızın imzalandığı anlaşılmaktadır.
Bölge Çalışma Müdürlüğü iş teftiş raporuna göre davalı işyerinde şoför, kurye olarak çalışan personelin haftalık iş süresinin 57 saati bulduğu, 12 saat fazla çalışma yaptıkları, bordro ve ücret hesap pusulalarına göre 2007 yılı Nisan ayına kadar ağırlıklı olarak 2-6 saat fazla çalışma sürelerinin bordrolarda gösterildiği, ancak karşılığının yüzde 50 zamlı ödenmediği, fazla çalışma tahakkuklarının işçilerin hak kazandığı ücretlerin altında olduğu tespit edilmiştir. Müfettiş raporunda fazla çalışma ücreti ödenmesi gereken isimler arasında davacının ismi de bulunmaktadır.
Aksi ispat edilinceye kadar geçerli kabul edilen müfetiş raporu doğrultusunda davacının çalıştığı süre içinde 12 saat üzerinden 768 saat fazla çalışma yaptığı, tahakkuk ettirilen 98 saatin mahsubu ile bakiye 670 saatten 2.143,27 TL fazla çalışma ücretine hak kazandığı bilirkişi raporunda hesaplanmıştır. Mahkemece ihtirazi kayıtsız imzalı olan ücret bordrolarında tahakkuku yapılan fazla çalışmaların yüzde 50 zamlı şekli ile ödenmediğini tespit eden müfettiş raporu karşısında davacının fazla çalışma taleplerinin yerinde olmadığı gerekçesi ile talebin reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 29.03. 2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.