Ankara Kira Kararları - Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/5844 Esas 2019/16195 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/5844
Karar No: 2019/16195
Karar Tarihi: 12.09.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/5844 Esas 2019/16195 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

İş Mahkemesi'nde görülen alacak davasında, mahkeme bir kısmı işçilik alacağının tahsiline hükmetmiştir. Ancak Daire tarafından fazla çalışma ve genel tatil alacağı yönünden karar bozulmuştur. Bozdurma sonrasında ise temyiz kesinlik sınırını aşmayan fazla çalışma ve genel tatil alacakları hüküm altına alınmıştır. Temyiz eden davalı vekilinin istemi ise mülga 1086 sayılı Kanun'un 427, 432 maddeleri uyarınca reddedilmiştir. Kanun maddeleri temyiz kesinlik sınırı ve mahkeme kararlarının uygulanması ile ilgilidir.

22. Hukuk Dairesi 2019/5844 E. , 2019/16195 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Y A R G I T A Y K A R A R I
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Davacı eldeki alacak davası ile; bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece, 27.01.2015 tarihli kararla, bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin 27.01.2015 tarihli kararı, Dairemizin 27.03.2018 tarihli ilamıyla, fazla çalışma ve genel tatil alacağı yönünden bozulmuştur. Diğer alacak talepleri yönünden bir bozma sebebi yapılmadığından, hükmün bu kısmı kesinleşmiştir.
Mahkemece, bozma sonrasında davacının 1.381,00 TL fazla çalışma ve 200,00 TL genel tatil alacağının bulunduğu kabul edilerek hüküm kurulmuş; diğer alacak talepleri hakkında ise bozmadan önceki karar gibi hüküm sonucu tesis edilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Bozmadan sonra tesis edilen mahkeme kararında, temyiz kesinlik sınırının belirlenmesinde, bozma kararı kapsamı dışında kalan alacaklara dair hüküm kısmının dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde, dosya içeriğine göre, Dairemizin 27.03.2018 tarihli bozma kararı kapsamında bulunan fazla çalışma ve genel tatil alacağı bakımından hüküm altına alınan toplam miktarın karar tarihi itibari ile temyiz kesinlik sınırı olan 3.200,00 TL kapsamında kaldığı anlaşılmakla, davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda yazılı sebepten, davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Kanun"un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun"un 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.