Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 62, 53/1-2-3, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Dosya içeriğine göre, sanığın idaresindeki araçla geceleyin şehir içindeki aydınlatma bulunan bölünmüş yolda seyri sırasında kaza mahalli olan dört yönlü ışık kontrollü kavşağa sarı fasıla ışıkta girdiği sırada kavşağa kendisine göre solundan kırmızı fasılalı ışıkta geçiş üstünlüğüne uymadan girmiş ve dönel kavşaktan “U” dönüşü yapmış müşteki sürücü ... idaresindeki aracın arka kısmından çarpması sonucu araçta bulunan 3 kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmasına, kavşağa yaklaşırken hızını azaltmadığından tali kusurlu olarak sebebiyet verdiğinin kabul ve tespit edildiği olayda, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekmekte olup, dava konusu olayda sanık tali kusurlu olmakla birlikte yaralanan kişi sayısı, yaralanmaların niteliği, maddede öngörülen cezanın alt sınırı nazara alınmak suretiyle, cezada orantılılık ilkesi ile adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2-Sanık hakkında TCK’nın 89/4. maddesi gereğince hükmedilen 1 yıl 6 ay hapis cezasından TCK’nın 62. maddesinin uygulanması sırasında sonuç cezanın 1 yıl 3 ay hapis gün adli para cezası olarak tayin edilerek çelişki yaratılması,
3-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07.07.2009 tarih ve 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "failin güttüğü amaç ve saiki" ve (f) bendinde yer alan ""failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı"" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
4-TCK’nın 58/4. maddesi gereğince kasıtlı suçlarla taksirli suçlar arasında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, sanığın adli sicil kaydında bulunan Ceyhan 1.Sulh Ceza Mahkemesince verilen 28.05.2009 tarih 2013/39 esas, 2013/358 karar sayılı TCK’nın 86/2 maddesi gereğince verilen 3.000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün tekerrüre esas kabul edilmesi,
5-5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden taksirle yaralama suçundan hüküm kurulurken anılan madde ile sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.