Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2021/367 Esas 2022/813 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2021/367
Karar No : 2022/813


TEMYİZ İSTEMİNDE
BULUNAN (DAVALILAR) : 1- … Bakanlığı
(Mülga … Bakanlığı)
VEKİLİ: …
2- … Valiliği (… Müdürlüğü)
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Cemiyeti
VEKİLLERİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onuncu Dairesinin, kısmen dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, kısmen dava konusu işlemin iptaline ilişkin 17/09/2020 tarih ve E:2019/900, K:2020/3059 sayılı kararının, iptale ilişkin kısmının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 07/08/2008 tarih ve 26960 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Özel Huzurevleri ile Huzurevi Yaşlı Bakım Merkezleri Yönetmeliği'nin 27. maddesinin 7. fıkrası ile anılan düzenleme uyarınca … 'nın … Sitesi … Yaşlı Bakım Merkezine ücretsiz yerleştirilmesine ilişkin İstanbul Valiliğinin … tarih ve … sayılı işleminin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onuncu Dairesinin 17/09/2020 tarih ve E:2019/900, K:2020/3059 sayılı kararıyla;
Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun, 31/01/2018 tarih ve E:2015/4608, K:2018/178 sayılı bozma kararına uyularak; davanın, … 'ya ihbar edildiği ancak adı geçen tarafından davaya müdahale isteminde bulunulmadığı,
Yönetmeliğin dava konusu kuralının incelenmesi:
07/08/2008 tarih ve 26960 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Özel Huzurevleri ile Huzurevi Yaşlı Bakım Merkezleri Yönetmeliği'nin 27. maddesinin 7. fıkrasının da iptalinin istendiği başka bir davada; Dairelerinin 29/05/2012 tarih ve E:2008/9050, K:2012/2624 sayılı kararıyla, anılan düzenlemenin iptali yolunda verilen kararın Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunun 25/03/2015 tarih ve E:2012/2607, K:2015/901 sayılı kararıyla onandığı, davalı idarelerin karar düzeltme isteminin ise, adı geçen Kurulun 02/10/2017 tarih ve E:2015/4214, K:2017/2868 sayılı kararıyla reddedildiği,
Bu durumda, dava konusu düzenleme kesinleşmiş bir yargı kararı ile iptal edildiğinden, davanın bu kısmı yönünden ayrıca bir karar verilmesine yer olmadığı,
İstanbul Valiliği işleminin incelenmesi:
Özel Huzurevleri ile Huzurevi Yaşlı Bakım Merkezleri Yönetmeliği'nin 27. maddesinin 7. fıkrası, Dairelerinin 29/05/2012 tarih ve E:2008/9050, K:2012/2624 sayılı kararı ile iptal edildiğinden, … 'nın … Sitesi … Yaşlı Bakım Merkezine yerleştirilmesine ilişkin dava konusu İstanbul Valiliği İl Sosyal Hizmetler Müdürlüğünce tesis edilen … tarih ve … sayılı işlem hukuka aykırı bulunarak,
07/08/2008 tarih ve 26960 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren Özel Huzurevleri ile Huzurevi Yaşlı Bakım Merkezleri Yönetmeliği'nin 27. maddesinin 7. fıkrası yönünden dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, İstanbul Valiliği İl Sosyal Hizmetler Müdürlüğünün … tarih ve … sayılı işleminin ise iptaline karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI : Davalı idarelerden Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı tarafından; Bakanlığın, yaşlıları rehabilite etmek, yaşlıların toplumdan tamamen uzaklaşmalarını engellemek ve onları sosyal tehlikelerden korumak amacıyla gerekli olan sosyal hizmetleri, öncelikle kendi kuruluşlarında sunmaya çalıştığı, bu kuruluşların yetersiz kaldığı durumlarda ise diğer kamu kurum ve kuruluşları ile gönüllü kuruluşlarla koordinasyon yoluna gidildiği, özel huzurevleri ve yaşlı bakım merkezlerinin Bakanlıktan açılış izni alarak faaliyet gösterdikleri, bu tür sosyal hizmet kuruluşlarının yaşlılar için önemli bir boşluğu doldurduğu, dava konusu Yönetmelik hazırlanırken tüm kamu kurum ve kuruluşları ile sivil toplum kuruluşları ve özel huzurevi sahiplerinin görüşlerinin alındığı, özel huzurevi açmak isteyen gerçek ve özel hukuk tüzel kişilerinin Yönetmelik hükümlerini kabul ederek bu hizmeti yapmaya talip olduğu, bu hizmet süresince Yönetmelik hükümlerine de uyulduğu, diğer davalı İstanbul Valiliği tarafından; yaşlıların rehabilitasyonu, bakımı ve korunmasına yönelik sosyal hizmetlerin öncelikle Bakanlığa bağlı sosyal hizmet kuruluşları ile yerine getirildiği, bu kuruluşların yetersiz kaldığı durumlarda resmi ve/veya özel diğer sosyal hizmet kuruluşları ile koordinasyon yoluna gidilerek bu hizmetlerin sunulduğu, 06/02/2014 tarih ve 6518 sayılı Kanun'un 19. maddesiyle, 2828 sayılı Kanun'un 34. maddesinin 2. fıkrasında yapılan değişiklikten sonra, zaten davacı Derneğe ait kuruluşlara yerleştirme yapılmadığı belirtilerek, temyize konu Daire kararının iptale ilişkin kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, Danıştay Onuncu Dairesince verilen kararın usul ve hukuka uygun bulunduğu ve temyiz dilekçesinde öne sürülen nedenlerin, kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte olmadığı belirtilerek temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … 'NİN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarelerin temyiz istemlerinin reddine,
2. Yukarıda özetlenen gerekçeyle kısmen dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, kısmen dava konusu işlemin iptaline ilişkin Danıştay Onuncu Dairesinin 17/09/2020 tarih ve E:2019/900, K:2020/3059 sayılı kararının iptale ilişkin kısmının ONANMASINA,
3. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10/03/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.