MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, maddi ve manevi tazminat ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili müvekkilinin 03.01.2008 tarihinde davalı işveren nezdinde medikal direktör olarak çalışmaya başladığını, müvekkilinin daha önceden ... şirketinde çalışırken davalı işveren tarafından yapılan ve işini değiştirmesine sebep olan vaatlerin hiçbirinin tutulmadığını ve medikal direktörü unvanı ile bağdaşmayacak şekilde davranışlara maruz bırakıldığını, müvekkilinin erken doğum tehlikesi geçirmesine işverenin sebebiyet verdiğini, 25.08.2008 tarihinde erken doğumu takiben doğum izni sonunda 17.11.2008 tarihi itibari ile iş sözleşmesini müvekkilinin feshetmek zorunda kaldığını, belirterek maddi tazminat, manevi tazminat ve ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili davacının 05.06.2008 tarihinden itibaren rahatsızlığı sebebi ile istirahatli olduğunu, 28.07.2008 tarihinden itibaren de doğum öncesi yasal izne ayrıldığını, ücretin çalışma karşılığı ödenmesi gerektiği için davacının istirahat raporlu ve doğum izni sırasında müvekkilinden ücret alacağı talep etmesinin mümkün olmadığını, davacının istirahatli olduğu dönemde Sosyal Güvenlik Kurumundan geçici işgörmezlik ödeneği aldığını, davacıya çalıştığı dönemde baskı uygulandığı, erken doğum yapmasına sebep olunduğu konusundaki iddiaların gerçek dışı olduğunu, davacının maddi ve manevi tazminat taleplerinin yerinde bulunmadığını, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece tefhim edilen kısa kararda dava konusu maddi manevi ve tazminat istemleri hakkında hüküm kurulmadığı halde gerekçeli kararda sözü edilen istemler yönünden karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
Hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Kısa karar ile gerekçeli karar çelişkisi, Yargıtay İçtihadları Birleştirilmesi Büyük Genel Kurulunun 10.04.1992 tarihli ve 1991/7 esas, 1992/4 kararı gereğince bozma sebebidir. Tefhim edilen kısa karar ile sonradan yazılan gerekçeli karardaki hüküm fıkrası, mahkemece yazılan gerekçe ile açıkça çelişmektedir. Söz konusu çelişki açık olduğundan kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, bozma sebebine göre şimdilik diğer yönlerin incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.