Danıştay 9. Daire 2019/1452 Esas 2022/762 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/1452
Karar No : 2022/762

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Müdürlüğü
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına 2011 yılı için takdir komisyonu kararına dayalı olarak re'sen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; dosyanın incelenmesinden, davacının 23/12/2016 tarihinde takdir komisyonuna sevk edildiği, takdir komisyonuna sevk tarihinden sonra vergi denetmenince incelemeye devam edildiği, 2011 hesap dönemine ilişkin olarak ... tarih ve ... sayılı vergi tekniği raporunun düzenlendiği, sözkonusu rapor dayanak alınarak takdir komisyonunca 23/08/2017 tarihinde belirlenen matrah doğrultusunda dava konusu cezalı tarhiyatın yapıldığının anlaşıldığı, sırf zamanaşımını durdurmak amacıyla yapılan takdire sevk işlemi 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 114. maddesinde belirtilen zamanaşımı süresini durdurmayacağından, davacı hakkında uyuşmazlık konusu husus ile ilgili olarak inceleme yapılmadan inceleme sonucu ortaya çıkacak vergi ve cezaların zaman aşımına uğramaması için takdir komisyonuna sevki üzerine, takdir işlemlerine esas teşkil etmek üzere zaman aşımı süresinin dolmasından sonra düzenlenen vergi tekniği raporu dikkate alınarak takdir komisyonunca belirlenen matrah üzerinden yapılan dava konusu cezalı tarhiyata hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, dava konusu vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanun'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının ortağı olduğu şirketin sermaye azaltımına gitmesi sonucu ortaklarına dağıtılan tutarların kar payı niteliği taşıdığı ve menkul sermaye iradı olarak beyan edilmesi gerektiği, takdir komisyonuna sevk işlemi ile birlikte zamanaşımı süresinin duracağı, vergi inceleme elemanı tarafından düzenlenen rapor done alınmak suretiyle verilen takdir komisyonu kararı uyarınca tarh edilen vergi ve kesilen cezada hukuka aykırılık bulunmadığı iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'İN DÜŞÜNCESİ: Dosyanın incelenmesinden, davacının 23/12/2016 tarihinde takdir komisyonuna sevk edilmesi üzerine duran zamanaşımının takdir komisyonu kararının vergi dairesine tebliği ile birlikte işlemeye devam edeceği, söz konusu takdir komisyonu kararının davalı vergi dairesine tebliğine ilişkin belge bulunmamasına rağmen, davacı adına düzenlenen dava konusu 24/08/2017 tarihli ihbarnamenin davacıya 11/09/2017 tarihinde tebliğ edildiği dikkate alındığında, en geç ihbarnamenin düzenlendiği tarihten itibaren işlemeye devam eden zamanaşımı süresinin dolmasından sonra tebligat yapıldığı anlaşıldığından, davalı temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
MADDİ OLAY:
Davacı adına 2011 yılı için takdir komisyonu kararına dayalı olarak re'sen tarh edilen bir kat vergi ziyaı cezalı gelir vergisinin kaldırılması istenilmektedir.

İLGİLİ MEVZUAT:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 113. maddesinde zamanaşımı, süre geçmesi suretiyle vergi alacağının kalkması olarak tanımlanmış olup, 114. maddesinin 1. fıkrasında; vergi alacağının doğduğu takvim yılını takip eden yılın başından başlıyarak beş yıl içinde tarh ve mükellefe tebliğ edilmiyen vergilerin zamanaşımına uğrayacağı hükme bağlanmıştır.
Anılan Kanun'un 114. maddesinin ikinci fıkrasının, zamanaşımının durma süresinin belirsizliğinin Anayasa'nın 2. maddesinde yer alan hukuk devleti ilkesine aykırı olduğu gerekçesiyle Anayasa Mahkemesinin, 15/10/2009 tarihli ve E:2006/124, K:2009/146 sayılı kararı ile iptal edilmesinden sonra 23/07/2010 tarih ve 6009 sayılı Kanun'un 8. maddesiyle yeniden düzenlenen halinde "Şu kadar ki, vergi dairesince matrah takdiri için takdir komisyonuna başvurulması zamanaşımını durdurur. Duran zamanaşımı mezkur komisyon kararının vergi dairesine tevdiini takip eden günden itibaren işlemeye devam eder. Ancak işlemeyen süre her hâl ve takdirde bir yıldan fazla olamaz." düzenlemesine yer verilmiştir.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nda takdir komisyonuna başvurulmasına bağlanan ve Anayasa Mahkemesinin iptal kararından sonra 23/07/2010 tarih ve 6009 sayılı Kanun'un 8. maddesiyle yeniden düzenlenmek suretiyle yürürlük tarihinden sonraki vergilendirme dönemleri için belirlilik ve öngörülebilirlik arz eden hukuki sonuç zamanaşımının durması olduğundan, takdir komisyonuna sevkle tarh zamanaşımının durduğunun kabulü gerekmektedir.
Olayda her ne kadar Vergi Mahkemesince, sırf zamanaşımını durdurmak amacıyla yapılan takdire sevk işlemi 213 sayılı Vergi Usul Kanununun 114. maddesinde belirtilen zamanaşımı süresini durdurmayacağından, davacı hakkında uyuşmazlık konusu husus ile ilgili olarak inceleme yapılmadan inceleme sonucu ortaya çıkacak vergi ve cezaların zaman aşımına uğramaması için takdir komisyonuna sevki üzerine, takdir işlemlerine esas teşkil etmek üzere zaman aşımı süresinin dolmasından sonra düzenlenen vergi tekniği raporu dikkate alınarak takdir komisyonunca belirlenen matrah üzerinden yapılan dava konusu cezalı tarhiyata hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş ve anılan karara karşı yapılan istinaf başvurusu reddedilmiş ise de; 2011 yılına ilişkin olarak 31/12/2016 tarihinde dolacak olan tarh zamanaşımı süresinin dolmasından önce 23/12/2016 tarihinde yapılan takdire sevk işlemi ile zamanaşımı süresinin durduğunun kabulü gerekmektedir.
Öte yandan inceleme devam ederken mükellefin takdir komisyonuna sevk edilmesinde ve takdir komisyonu sevk tarihinden sonra zamanaşımı süresi içerisinde düzenlenen vergi tekniği raporundaki verilerin takdir komisyonunca done olarak kullanılmasında bir engel bulunmamaktadır.
Ancak; 2011 yılına ilişkin olarak 31/12/2016 tarihinde dolacak olan tarh zamanaşımı süresinin dolmasından önce 23/12/2016 tarihinde yapılan takdire sevk işlemi ile duran zamanaşımının; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 114/2. maddesi uyarınca, mezkur komisyon kararının vergi dairesine tevdiini takip eden günden itibaren işlemeye devam edeceği, her ne kadar takdir komisyonu kararının vergi dairesine tevdi tarihi dosyadaki bilgi ve belgelerder anlaşılmıyor ise de, davacı adına düzenlenen 24/08/2017 tarihli ihbarnamenin davacıya 11/09/2017 tarihinde tebliğ edildiği dikkate alındığında en geç dava konusu ihbarnemenin düzenlendiği tarihten itibaren işlemeye devam edecek olan zamanaşımı süresinin dolmasından sonra tebliğ edildiği anlaşıldığından, dava konusu cezalı tarhiyatta hukuka uyarlık görülmemiştir.
Bu durumda, yukarıda belirtilen gerekçeyle davayı kabul eden Vergi Mahkemesi kararına karşı yapılan istinaf başvurusunu reddeden Bölge İdare Mahkemesi kararında sonucu itibarıyla isabetsizlik bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2.Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle kabulüne ilişkin Vergi Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının yukarıda belirtilen gerekçeyle ONANMASINA,
3.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın ... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 09/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.