MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın müştekinin çantasından aldığı ve içerisinde müştekiye ait nüfus cüzdanı, banka kartları, öğrenci kimlik belgesi ve 40,00 TL paranın olduğu cüzdanın, sanığın belirtmiş olduğu yerde bulunamayarak, müştekiye sanık tarafından sadece 30,00 TL paranın iade edilmiş olmasından dolayı, TCK’nun 145. maddesindeki değer azlığına ilişkin hükümlerin uygulanamayacağı değerlendirilerek yapılan incelemede;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Yasa"nın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanığın adli sicil kaydına göre, önceki mahkumiyetlerinin içinde tekerrüre esas alınabilecek en ağır mahkumiyetin İstanbul Anadolu 36. Asliye Ceza Mahkemesinin 04/06/2004 tarihinde kesinleşen, 2014/81 Esas ve 2014/256 Karar sayılı ilamına konu hırsızlık suçundan hükmedilen 1 yıl 8 ay hapis cezası olduğu ve bu hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, daha az cezayı içeren Üsküdar 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2005/609 Esas ve 2009/1272 Karar sayılı ilamın tekerrüre esas alınması, aleyhe temyiz olmadığından, bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Polis görevlileri tarafından düzenlenen 09.10.2014 tarihli tutanağın içeriğine göre, sanığın ele geçirilemeyen cüzdanını içerisindeki 30,00 TL parayı, suçunu ikrar ederek rızası ile teslim ettiğinin tespit edilmesi, ayrıca müştekinin de mahkemede parayı aldığını beyan etmesi karşısında; müştekiye sanık hakkında kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına muvafakatinin olup olmadığı sorularak sonucuna göre TCK"nun 168/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Hüküm tarihine kadar yapılan ve sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nun 324/4. maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş olması,
3-Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları kapsamında hak yoksunluklarına ilişkin hükümlerin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’in temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 30.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.