MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davacının 13.04.2000-07.09.2010 tarihleri arasında davalı şirkete ait işyerlerinde garson olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işverence haksız olarak feshedildiğini, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai ücretlerinin ödemediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve fazla mesai ücretinin faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiş, taleplerini bilirkişi raporu doğrultusunda artırarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davacının iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini, fazla mesai alacağı bulunmadığını, alacaklarının zamanaşımına uğradığını belirtilerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının davalıya ait işyerinde 13.04.2000-07.09.2010 tarihleri arasında net 1.305,60 TL ücretle garson olarak çalıştığı, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiği, kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, fazla çalışma yaptığı gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, mahkemece, bir kısım davacı tanıklarının beyanlarına göre, davacının 8,5 saatlik vardiyalar halinde çalıştıkları, vardiyaların 1,5-2 saat uzadığı kabul edilerek, günlük 10 saat çalıştıkları, 1 saat ara dinlenmesinin düşülmesiyle günlük 9 saat çalıştığı, günlük 1,5 saat, haftada 6 gün için 9 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti hesaplanmış ise de, davalı tanıklarının mesainin günlük 8,5 saat olduğunu, beyan ettikleri, dosya içeriğinden işyerinde üç vardiya halinde çalışıldığı anlaşılmış olup, Dairemizin yerleşik uygulamasına göre üçlü vardiya uygulanan işyerinde fazla çalışma olgusundan söz edilemeyeceği kabul edilmiştir. Ayrıca davalı tanıkları ile davacı tanıklarının ortak beyanlarına göre işyerinde üçlü vardiya ile çalışıldığı sabit olduğu halde, vardiyaların uzadığı konusunda tanıkların beyanları arasında çelişki vardır. Hal böyle olunca, davacının fazla çalışma yaptığı usulünce ispatlanamadığından bu talebin reddi gerekirken hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05.04.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.