MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ :TAPU İPTALİ VE TESCİL


Taraflar arasında görülen tapu iptali ve tescil davası sonunda, yerel mahkemece davanın reddine ilişkin olarak verilen karar davacılar Aysun Uçmaz ve Aysima Uçmaz"a velayeten Nesrin Bacak vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi ...’ün raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali ve tescil isteğine ilişkindir.
Davacılar velisi, velayeti altında bulunan davacıların mirasbırakanı ...’ın 450 ada 60 parsel sayılı taşınmazını davalı annesine satış suretiyle temlik ettiğini, mirasbırakan taşınmazını satmasını gerektiren bir neden olmadığını, temlikin mirasçılardan mal kaçırma amaçlı, bedelsiz ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek tapu kayıtlarının iptali ile miras payları oranında adlarına tescilini istemişlerdir.
Davalı, dava dışı eşi ... tarafından kredi çekilerek taşınmazın davacıların mirasbırakanı olan oğlu ...adına satın alındığını, ayrıca oğlunun hasta olması sebebiyle tedavisi için devamlı hastaneye götürdüğünü, maddi ve manevi olarak bakım ve desteğini eksik etmediğini, bunun karşılığında da oğlunun borcunu ödemek amacıyla taşınmazı adına devrettiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddianın kanıtlanamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; 1980 doğumlu mirasbırakan ...’ın 07.03.2015 tarihinde ölümü ile geride mirasçı olarak çocukları olan davacılar ... ve...nın kaldığı, mirasbırakan ...’ın çekişme konusu 450 ada 60 parsel sayılı taşınmazı 16.03.2011 tarihinde davalı annesi Sabiye’ye satışından sonra 29.11.2012 tarihinde tekrar satın aldığı, 29.04.2014 tarihinde ise yeniden davalıya satış suretiyle temlik ettiği anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere, uygulamada ve öğretide "muris muvazaası" olarak tanımlanan muvazaa, niteliği itibariyle nisbi (mevsuf-vasıflı) muvazaa türüdür. Söz konusu muvazaada miras bırakan gerçekten sözleşme yapmak ve tapulu taşınmazını devretmek istemektedir. Ancak mirasçısını miras hakkından yoksun bırakmak için esas amacını gizleyerek, gerçekte bağışlamak istediği tapulu taşınmazını, tapuda yaptığı resmi sözleşmede iradesini satış veya ölünceye kadar bakma sözleşmesi doğrultusunda açıklamak suretiyle devretmektedir.
Bu durumda, yerleşmiş Yargıtay içtihatlarında ve 1.4.1974 tarihli 1/2 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında açıklandığı üzere görünürdeki sözleşme tarafların gerçek iradelerine uymadığından, gizli bağış sözleşmesi de Türk Medeni Kanunu"nun (TMK) 706., Türk Borçlar Kanunu"nun (TBK) 237. (Borçlar Kanunu"nun (BK) 213.) ve Tapu Kanunu"nun 26. maddelerinde öngörülen şekil koşullarından yoksun bulunduğundan, saklı pay sahibi olsun veya olmasın miras hakkı çiğnenen tüm mirasçılar dava açarak resmi sözleşmenin muvazaa nedeni ile geçersizliğinin tespitini ve buna dayanılarak oluşturulan tapu kaydının iptalini isteyebilirler.
Hemen belirtmek gerekir ki; bu tür uyuşmazlıkların sağlıklı, adil ve doğru bir çözüme ulaştırılabilmesi, davalıya yapılan temlikin gerçek yönünün diğer bir söyleyişle miras bırakanın asıl irade ve amacının duraksamaya yer bırakmayacak biçimde ortaya çıkarılmasına bağlıdır. Bir iç sorun olan ve gizlenen gerçek irade ve amacın tespiti ve aydınlığa kavuşturulması genellikle zor olduğundan bu yöndeki delillerin eksiksiz toplanılması yanında birlikte ve doğru şekilde değerlendirilmesi de büyük önem taşımaktadır. Bunun için de ülke ve yörenin gelenek ve görenekleri, toplumsal eğilimleri, olayların olağan akışı, mirasbırakanın sözleşmeyi yapmakta haklı ve makul bir nedeninin bulunup bulunmadığı, davalı yanın alım gücünün olup olmadığı, satış bedeli ile sözleşme tarihindeki gerçek değer arasındaki fark, taraflar ile miras bırakan arasındaki beşeri ilişki gibi olgulardan yararlanılmasında zorunluluk vardır.
Öte yandan, muvazaa iddiasına dayalı davalarda mirasbırakanın kastının açık bir şekilde saptanması gerekmektedir. Bu kapsamda, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun (HMK) 190. maddesi ile Türk Medeni Kanununun (TMK) 6. maddesi uyarınca herkes iddiasını ispatla mükelleftir
Somut olaya gelince, davalı her ne kadar dava dışı eşi... tarafından kredi çekilerek taşınmazın mirasbırakan oğlu adına satın alındığı savunmasında bulunmuş ise de, dava dışı ... ( mirasbırakanın babası) tarafından 12.12.2007 tarihinde kredinin temin edildiği, mirasbırakanın ise taşınmazı 23.05.2008 tarihinde satın aldığı gözetildiğinde davalının bu savunmasına değer verilemeyeceği açıktır. Diğer yandan taşınmazın mirasbırakan tarafından ilk olarak 16.03.2011 tarihinde davalıya temlik edildiği, 29.11.2012 tarihinde tekrar geri satın alındığı, bu aşamada davacıların annesi ... ile mirasbırakan ...ın anlaşmalı şekilde 20.02.2014 tarihinde boşandıkları, boşanma gerçekleştikten sonra mirasbırakanın taşınmazı tekrar 29.04.2014 tarihinde davalı annesine satış suretiyle temlik ettiği gözetildiğinde, söz konusu temliklerin mirasçılardan mal kaçırma amacıyla yapıldığı anlaşılmaktadır.
Hal böyle olunca, davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Davacıların yerinde bulunan temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 02/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.