MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı ve fazla çalışma ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının ilk dönem çalışmasının 21.03.2009 tarihinde istifa dilekçesi ile sona erdiğini, yeniden işe alınmayı talep etmesi üzerine 25.03.2009 tarihinde yeniden işe alındığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının ilk dönem çalışmasının istifa ile sona erdiği, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile kıdem tazminatı talebinin reddine ve diğer alacakların hüküm altına alınmasına karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1.Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2.Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille sözkonusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez.
Fazla çalışmanın belirlenmesinde 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesi uyarınca ara dinlenme sürelerinin dikkate alınması gerekir.
Dosya içeriğine göre, davacının fazla çalışma alacağının 2008 yılından sonra işe giren, beyanı yeterli olmayan tek bir şahit anlatımına göre hesaplandığı ve hüküm altına alındığı anlaşılmaktadır. Sözkonusu delil fazla çalışmanın ispatı yönünden yeterli değildir. Mahkemece bilirkişi marifeti ile işyerinde keşif yapılmalı, işin yoğunluğu tespit edilmeli, fazla çalışma yapılmasını gerektirecek bir iş ve çalışma olup olmadığı ve günde kaç saat fazla çalışma yapıldığı belirlenerek oluşacak sonuca göre fazla çalışma alacağı hakkında karar verilmelidir. Eksik araştırma ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3.Dosya içerisinde bulunan 06.03.2009 tarihli, el yazısı ile yazılmış olan “31.07.2006 tarihinde serigraf bölümünde başlamış olduğum görevimden 21.03.2009 tarihinde istifa ediyorum. Gereğinin yapılmasını arz ederim”yazan ve davacı tarafından imzalanan dilekçenin davacıdan sadır olmadığı, dilekçe içeriğinin kabul edilmediği iddia edilmektedir. Bu durumun açıklığa kavuşturulması için davacı isticvap edilmeli, dilekçedeki el yazısının kendisine ait olup olmadığı sorulmalı, yazının kendisine ait olmadığını iddia etmesi halinde mukayeseye elverişli belgeler celp edilerek ve yazı örnekleri alınarak bu hususta bilirkişi görüşüne başvurulmalıdır. Bundan sonra oluşacak sonuca göre ilk dönemin tasfiye edilip edilmeyeceği belirlenerek bir karar verilmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de davalı tarafından 11.02.2010 tarihinde ödenen 573,85 TL ihbar tazminatının hüküm altına alınan miktardan mahsup edilmemesi ve ilk dönem tasfiye edilmesine rağmen ihbar tazminatının tüm çalışma dönemine göre hesaplanıp hüküm altına alınması hatalıdır.
Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.