Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2021/13255 Esas 2022/1110 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozmaya uyularak ilamında belirtildiği şekilde asıl ve birleşen davanın ayrı ayrı kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar ... ve ... Taşımacılık Akaryakıt İnşaat Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosya kapsamı incelendiğinde, uyulan bozma ilamı sonrası alınan kusur raporu nazarında, işveren davalı şirketin %75, davalı ...’ün %5 ve sigortalının %20 oranında kusurlu olduğu belirtilerek hüküm kurulmuş ise de, bozma öncesi verilen mahkemenin 26/02/2016 tarihli kararında davalı işveren şirketin %60, sigortalı işçinin %40 kusurlu olduğunu bildiren kusur raporunun hükme esas alındığı ve verilen kararın davalı şirket vekili tarafından temyiz edildiği, davacı Kurumun temyiz isteminin bulunmadığı anlaşılmıştır.
Her ne kadar bir ara kararı olsa da; Mahkemece, Yargıtay’ın bozma ilamına uyulması durumunda, bozma kararı lehine olan taraf yararına usuli kazanılmış hak doğar ve Mahkeme bu kararından dönemeyeceği gibi bozma ilamı doğrultusunda işlem yapmak zorundadır. 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nda ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nda “usulî kazanılmış hak” kavramına ilişkin açık bir hüküm bulunmamakta ise de, bu kurum, davaların uzamasını önlemek, hukuki alanda istikrar sağlamak ve kararlara karşı genel güvenin sarsılmasını önlemek amacıyla Yargıtay uygulamaları ile geliştirilmiş, öğretide kabul görmüş ve usul hukukunun vazgeçilmez ana ilkelerinden biri haline gelmiştir. Anlam itibariyle, bir davada, mahkemenin ya da tarafların yapmış olduğu bir usûl işlemi ile taraflardan biri lehine doğmuş ve kendisine uyulması zorunlu olan hakkı ifade etmektedir. Nitekim; Hukuk Genel Kurulu'nun 18.10.1989 gün 541-534, 21.02.1990 gün 10-117; 07.10.1990 gün 439-562; 19.02.1992 gün 635-82; 23.02.1994 gün 936-94; 03.03.2010 gün ve 2010/12-81-118; 27.09.2006 gün ve 2006/19-635 Esas 2006/573 Karar; 15.10.2008 gün ve 2008/19-624 Esas 2008/632 Karar ile 17.02.2010 gün ve 2010/9-71 Esas 2010/87 Karar sayılı kararları da bu doğrultudadır.
Belirtilen açıklama ışığında somut olaya dönüldüğünde,
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Yukarıda yapılan açıklamalar ışığında, davacı Kurum tarafından temyiz edilmeyen mahkeme ilk kararında, davalı işveren şirketin %60 kusurlu, kazazede sigortalının %40 kusurlu olduğu kusur raporu bakımından davalı lehine oluşan usuli müktesep hak ihlal edilerek davalı ...’e verilen %5 kusur oranının davalı işveren şirketin %60 kusur oranı içinde kaldığı değerlendirilmeden, işveren davalı şirketin %75, işveren vekili davalı ...’ün %5 kusurlu olduğu toplam da %80 kusur karşılığı kabul kararı verilmesi hatalıdır.
3- Davalı şirketin A.Ş. olmasına rağmen karar başlığında ... Taşımacılık Akaryakıt İnşaat Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti. Olarak da ayrıca gösterilmesi hatalıdır.
Tüm bu maddi ve hukuki olgular göz ardı edilerek eksik araştırma ve inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalılar ... ve ... Taşımacılık Akaryakıt İnşaat Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 26/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.