Bursa Ceza Kararları - Kasten yaralama - tehdit - basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2555 Esas 2018/2163 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2555
Karar No: 2018/2163
Karar Tarihi: 22.03.2018

Kasten yaralama - tehdit - basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2555 Esas 2018/2163 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 2000 TL adli para cezasının kesin olduğu için temyiz mümkün değildir. Sanık hakkında tehdit ve basit cinsel saldırı suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesini iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür. Mahkeme, deliller ve duruşma göz önünde tutularak sanığın temyiz itirazlarının reddine karar verdi. Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde
- 1412 sayılı CMUK'nın 317. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı

14. Ceza Dairesi 2015/2555 E. , 2018/2163 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, tehdit, basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3000 TL"ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, sanık hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 2000 TL adli para cezasının miktarı itibariyle kesin olması nedeniyle temyizi mümkün bulunmadığından, sanığın anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık hakkında tehdit ve basit cinsel saldırı suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 22.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.