İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/13446 Esas 2016/2770 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13446
Karar No: 2016/2770
Karar Tarihi: 02.03.2016

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/13446 Esas 2016/2770 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık davasında sanık mahkum edilmiştir. Dosya temyiz edilmiştir. İlk incelemede, Anayasa Mahkemesi tarafından TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda dikkate alınabileceği belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkemenin kararı isteme uygun olarak onanmıştır. Ancak, sanıkla ilgili daha önceki bir davadan yeniden yargılama sonucu beraat kararı verildiği göz ardı edilerek karar düzeltilmiştir. Sanığa 5237 sayılı TCK'nın 58. maddesi uyarınca hüküm giydirilmiştir. Kanun maddeleri açıklanmamıştır.

22. Ceza Dairesi 2015/13446 E. , 2016/2770 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I-)Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre sanık ... müdafiinin temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
II-)Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde:
Anayasa Mahkemesi"nin karar tarihinden sonra 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararının infazda gözetilmesi olanaklı görülmüştür.
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık ..."ın tekerrüre esas alınan İstanbul 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2002/6 esas, 2003/147 karar sayılı karar ile alakalı yargılamanın yenilemesi yoluna başvurulduğu ve sanık hakkında ek karar ile beraat kararı verildiğinin anlaşılması karşısında; bu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı, bunun yerine Dikili Asliye Ceza Mehkemesinin 15/02/2005 tarihinde kesinleşen 2001/213 Esas ve 2001/93 Karar sayılı ilamının esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca, sanık ... hakkında kurulan hükümde tekerrüre ilişkin kısımlar tümden çıkarılarak yerine “Dikili Asliye Ceza Mehkemesinin 15/02/2005 tarihinde kesinleşen
2001/213 Esas ve 2001/93 Kararından dolayı 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin 6. ve 7. fıkraları uyarınca sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.