MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenlemek
HÜKÜM : Beraat

Bozma kararı sonrasında yapılan yargılamada verilecek hükmün yine Yargıtay temyiz incelemesine tabi olacağı ve temyiz süresinin 7 gün olduğu gözetilerek; mahkemenin bozma sonrası verdiği hükme yönelik olarak 15 gün temyiz süresi belirleyerek sanık müdafine tebliğ edilmesinde, kanun yolu başvuru süresi bakımından sanık müdafinin yanıltıldığı ve sanık müdafiinin de 15 gün içinde dilekçesini verdiği anlaşılmakla, temyizi süresinde kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın mütalaa, vergi raporları ve iddianameye uygun olarak 2005, 2006, 2007, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçunu işlediğinin kararın gerekçesinde kabul edilmesine karşın hüküm fıkrasında sanığın sahte fatura kullandığının belirtilmesi mahallinde düzeltilmesi gereken maddi hata olarak kabul edilmiştir.
I- 2005 ve 2006 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada, sanığa yüklenen “2005 takvim yılında sahte fatura düzenlemek” suçunun yasada gerektirdiği cezanın türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu, 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4 maddelerinde öngörülen zamanaşımının suç tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleştiği gözetilmeden yargılamaya devamla hüküm kurulması yasay aykırı, sanığa yüklenen “2006 takvim yılında sahte fatura düzenlemek" suçunun ise yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibarıyla tabi olduğu 5237 sayılı TCK"nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen zamanaşımının temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarıca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, aynı Yasanın 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE,
II- 2007, 2009 ve 2010 takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek suçundan kurulan hükümlere yönelik sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
1-Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamında açıklandığı üzere sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında, suç konusu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmaması, dosya arasında bulunan vergi suçu raporu, vergi tekniği raporu, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre sanığın suçlarının sübut bulduğu ve hakkında her takvim yılı için ayrı ayrı mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden beraat kararı verilmesi,
2- Kabule göre de; 1136 sayılı Kanun"un 168. ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinin 5. fıkrası uyarınca, beraat eden ve kendisini vekil ile temsil ettiren sanık lehine maktu avukatlık ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, katılan vekili ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,
24.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.