MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, vekalet ücreti alacağının ödetilmeisne karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı bankada avukat olarak görev yaptığını, iş sözleşmesinin davalı banka tarafından 20.09.2005 tarihinde feshedildiğini, davacının 01.01.2005-20.09.2005 tarihleri arasında hak ettiği vekalet ücreti alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının Banka Yönetim Kurulunun 18.10.2005 tarih 359 sayılı kararı ile yürürlüğe giren vekalet ücreti dağıtım yönetmeliğinin uygulanmasından kaynaklanan alacağı bulunmadığını, genel müdürlük avukatlık ücreti hesabında toplanan meblağın %80"i, net ödenen miktarlar eşit olacak şekilde ve yönetmelik eki temliknameyi imzalayan kadrolu avukatlara ödeneceği hükmüne yer verildiğini, davacının 20.09.2005 tarihli İstanbul 2. Bölge Başkanlığındaki görevinden istifa etmek suretiyle ayrılması ve temliknameyi imzalamayacağını beyan etmesi sebebiyle yönetmelik gereğince dağıtım dışı bırakıldığını öne sürerek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalı bankanın 18.10.2005 tarih ve 359 sayılı kararı gereğince T.C. Ziraat Bankası A. Ş. Avukatlık Ücreti Dağıtım Yönetmeliği 01.01.2005 tarihinden itibaren yürürlüğe konulduğu, yönetmelik hükümlerine göre bankanın kadrolu avukatlarının toplanan vekalet ücretlerinin tamamından eşit şekilde yararlanmaları ve herhangi bir sınır olmaması esası benimsendiği, bu düzenleme doğrultusunda davacı avukatın mevzuattan kaynaklanan yasal hakkı sözkonusu olup, temlikname imzalamasının bunun ön koşulu olarak kabul edilemeyeceği, davacının temliknameyi imzalamaması sebebiyle miktarın %80"inin dağıtılmasını kabul etmediği, buna göre payına düşen miktarın tamamını talep hakkına sahip olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektiriri sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
Taraflar arasında davanın kabulüne karar verilmekle birlikte davalı taraf aleyhine hükmedilen yargılama harçlarına ilişkin uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davalı işyerinin yargılama harçlarından muaf olmasına rağmen mahkemece “492 sayılı Harçlar Yasası"nm 21. maddesi gereğince alınması gereken 838,45 TL nispi karar ve ilam harcından peşin alınan 209,65 TL harcın mahsubu ile bakiye 628,80 TL"nin davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydına, ve davacının yapmış olduğu, dava açılış masrafı 229,55 TL nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” şeklinde davalı kurumun yargılama harçlarından sorumlu tutulması hatalı ise de bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının yazılı olan 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 21. maddesi gereğince alınması gereken 838,45 TL nispi karar ve ilam harcından peşin alman 209,65 TL harcın mahsubu ile bakiye 628,80 TL"nin davalıdan tahsili ile hazineye irat kaydın ve davacının yapmış olduğu, dava açılış masrafı 229,55 TL nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” cümlesinin hükümden tamamen çıkarılmasına ve yerine "davacı tarafça yatırılan 17,15-TL başvuru harcı, 209,65-TL peşin harç ve 2,75-TL vekalet harcı olmak üzere toplam 229,55-TL harcın davalı kurum harçtan muaf olduğundan, talep halinde davacıya iadesine" ifadesinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.04.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.