MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar ... ve ... hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı sanıklar ... ve ... tarafından yapılan itiraz üzerine, Nazilli 1. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 14/08/2014 tarihli kararı ile itirazın reddine karar verildiği belirlenerek yapılan incelemede:
Sanık ...’un yokluğunda verilen kararın 7201 sayılı Tebligat Kanunu’nun 10. maddesine göre, öncelikle sanığın beyan ettiği, en son adrese MERNİS şerhi olmaksızın tebliğ edilmesi, bu adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilip, bu adrese MERNİS şerhli tebligatın yapılması gerekirken doğrudan MERNİS adresine tebligat yapılması nedeniyle sanığın temyizinin süresinde olduğu kabul edilmekle yapılan incelemede;
Sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hükümlerde uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nun 116/1-4 yerine 116/2-4 olarak gösterilmesi, sonucu değiştirmediğinden, sanıkların müştekiye ait evin bahçesinde bulunan kestaneleri çalmaları şeklindeki eylemlerinin 5237 sayılı TCK’nun 142/1-b maddesindeki suça uyduğu gözetilmeksizin, aynı Yasa’nın 142/1-e maddesi uyarınca uygulama yapılması sonuç cezayı değiştirmediğinden, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK’nun 142/1-e, 143, 35. maddeleri gereği belirlenen 2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasından aynı Yasa’nın 62. maddesi gereği indirim yapılırken hesap hatası yapılarak sonuç cezanın 2 yıl 2 ay 7 gün yerine 1 yıl 14 ay 7 gün olarak eksik belirlenmesi, aleyhe temyiz olmadığından, hak yoksunluklarına hükmedilirken yanılgılı hüküm kurulmuş ise de, mahkumiyetin kanuni sonucu olarak infaz evresinde resen ve doğru olarak, TCK"nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarında öngörüldüğü biçimde uygulanması
mümkün görüldüğünden ve Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararları da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceği ve yine hüküm tarihine kadar yapılan yargılama gideri toplamı, 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü hakkında Kanun"un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL"den az olduğu halde yargılama giderinin sanıklardan tahsiline karar verilmiş ise de, hüküm kesinleşinceye kadar yapılacak yargılama giderlerinin de toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıklardan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin miktarından az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görüldüğünden bu hususlar bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ...’un temyiz talepleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 02/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.