MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı, asgari geçim indirimi, fazla çalışma, hafta tatili ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirkete ait işyerinde çalışmakta iken iş sözleşmesinin haklı bir neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek, ihbar ve kıdem tazminatı ile ücret, fazla mesai ve hafta tatili ücreti ve asgari geçim indirimi alacağının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık haklı nedenine bağlı olarak feshedildiğini, Ekim 2010 ayına ait bir miktar ücreti ile asgari geçim indirimi dışında bir alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraflarca temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
İş sözleşmesinin tarafları, asgari ücretin altında kalmamak kaydıyla sözleşme özgürlüğü çerçevesinde ücretin miktarını serbestçe kararlaştırabilirler. İş sözleşmesinde ücretin miktarının açıkça belirtilmemiş olması taraflar arasında iş sözleşmesinin bulunmadığı anlamına gelmez. İş sözleşmesinde ücretin kararlaştırılmadığı hallerde ücretin miktarı, işçinin kişisel özellikleri, işyerindeki ya da meslekteki kıdemi, meslek unvanı, yapılan işin niteliği, iş sözleşmesinin türü, işyerinin özellikleri, emsal işçiler o işyerinde ya da başka işyerlerinde ödenen ücretler, örf ve adetler göz önünde tutularak belirlenir.
Çalışma yaşamında daha az vergi ya da sigorta pirimi ödenmesi amacıyla zaman zaman, iş sözleşmesi veya ücret bordrolarında gösterilen ücretlerin gerçeği yansıtmadığı görülmektedir. Bu durumda gerçek ücretin tespiti önem kazanır. İşçinin kıdemi, meslek unvanı, fiilen yaptığı iş, işyerinin özellikleri ve emsal işçilere ödenen ücretler gibi hususlar dikkate alındığında imzalı bordrolarda yer alan ücretin gerçeği yansıtmadığı şüphesi ortaya çıktığında, bu konuda tanık beyanları gözetilmeli ve işçinin meslekte geçirdiği süre, işyerinde çalıştığı tarihler, meslek unvanı ve fiilen yaptığı iş bildirilerek sendikalarla, ilgili işçi ve işveren kuruluşlarından emsal ücretin ne olabileceği araştırılmalı ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek bir sonuca gidilmelidir.

Somut olayda, davalı şirkete ait işyerinde uzun yol şoförü olarak çalışan davacı işçi son aylık ücretinin net 1.150,00 TL olduğunu iddia etmekte iken, davalı taraf ise davacının asgari ücretle çalıştığını ileri sürmektedir. Mahkemece dinlenen davacı tanıkları davacının iddiasını doğrular nitelikte beyanda bulunmuşlar, davalı tanığı ise ücret miktarını bilmediğini açıklamıştır. İş müfettişi tarafından yapılan incelemede davacının aylık brüt ücretinin işverenin iddiası gibi olduğu belirtilmiştir. Ancak, davacının şehirlerarası Tır şoförü olduğu dikkate alındığında asgari ücretle çalıştığı iddiası hayatın olağan akışına uygun düşmemektedir. Mahkemece her ne kadar emsal ücret araştırması yapılmış ise de, ücretin sorulduğu İzmir Ticaret Odası asgari ücretten az olmamak üzere bordroda yazılı ücret olabileceğini, Uluslarlarası Nakliyeciler Derneği ise aylık ücretin şirketten şirkete değişmekle birlikte genellikle asgari ücret olduğunu belirtmiştir. Buna göre yapılan emsal ücret araştırması aylık ücretin asgari ücret olduğunu göstermemektedir. Dosya içeriğine, tanık anlatımlarına ve özellikle davacının yaptığı işin niteliğine göre davacının aylık brüt 1.150,00 TL ile çalıştığı kabul edilerek davacının hüküm altına alınan alacaklarının hesaplanması gerekir. Hatalı bilirkişi raporu esas alınarak hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 17.04.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.