MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Muhafaza görevini kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında muhafaza görevini kötüye kullanma suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 23.01.2018 tarih, 2017/12-463 Esas ve 2018/20 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, TCK’nun 52/4 maddesi uyarınca sanık hakkında hapis cezasından çevrilen adli para cezalarının zamanında ödenmemesi halinde hapse çevrileceği ihtarının 5275 sayılı Yasa’nın 106/3. maddesine göre infaz aşamasında gözetilebileceğinden tebliğnamede bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın aşamalardaki beyanları, haciz tutanaklarına göre; sanığın borçlu şirketin ortağı olup, teslim edilen malların sahibi olması karşısında; TCK 289/1-2 cümlesi uyarınca hükmolunan cezadan indirim yapılması gerektiğinin gözetilmemesi ,
Bozmayı gerektirmiş, ... müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 26/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.