MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


DAVA : Davacı, ilave tediye ve ücret farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, ücret farkı ve ikramiye alacaklarının ödenmediğinden bahisle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davacı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Uyuşmazlık, davacının ilave tediye ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda, davacının davalı Rektörlüğün hastanesinde çocuk endokrin bölümünde otomasyon sekreteri olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. Davacı yan, Çalışma Sosyal Güvenlik Bakanlığı iş müfettişlerince işyerinde yapılan inceleme sonunda işyerinde çalıştırılan işçilerin baştan beri asıl işverenin işçisi oldukları yönünde muvazaa raporu düzenlendiğini, raporun itiraz edilmemesi sebebiyle kesinleştiğini, işe başladığı tarihten itibaren 4857 sayılı Kanun uyarınca davalı üniversitenin işçisi konumuna geldiğini, işe başladığı günden itibaren 6772 sayılı Kanun gereği ödemesi gereken ilave tediye alacaklarının ödenmesi gerektiğini iddia etmektedir. Davalı, davacının kamu işçisi olmaması sebebiyle talep konusu alacağa hak kazanamayacağını savunmuştur. Dosya içerisindeki Çalışma Sosyal Güvenlik Bakanlığı Adana İş Teftiş Kurulu Başkanlığının 07.08.2009 tarihli 61 sayılı raporuna göre, davalı Rektörlük ile .... Turz. Tic. Ltd. Şti. arasında 01.01.2008-31.12.2010 tarihleri arasında bin işçi ile yapılan Temizlik Hizmetleri İşi ile bu işten ayrılarak, 01.01.2009-31.12.2010 tarihleri arasında ikiyüz işçi ile yapılan biyomedikal aletlerin temizlik işi sözleşmelerinin asıl işveren ile alt işverenleri arasında muvazaa tanımına uygun olarak
yapıldığı, asıl işverenin işçilerinin alt işveren tarafından işe alınması ve işyerindeki eski işlerinde alt işveren tarafından çalıştırılması durumlarının kanuna karşı hile ve yapılan işlemlerin muvazaalı olduğuna karar verilmesi sonucunu doğurmakla bu işlerde çalışan binikiyüz işçinin baştan beri asıl işverenin işçisi oldukları, tespit edilen muvazaalı işlemlere altı işgünlük itiraz süresinin geçmesi ya da mahkeme kararı ile muvazaanın onanması halinde, tescil işleminin T.C. Çalışma Sosyal Güvenlik Bakanlığı Adana Bölge Müdürlüğünce iptal edilmesi ve her iki alt işverenin işçilerinin başlangıçtan itibaren asıl işverenin işçilerinin sayılacağı yönünde rapor düzenlendiği görülmektedir. Söz konusu raporun hizmet alım sözleşmesinin taraflarına tebliğ edildiği, tarafların itirazda bulunmadığı anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacının hastanenin asıl işi olan sağlık işinde çalıştığına dair herhangi bir delilin mevcut olmadığı, aksine otomasyon sekreteri çalıştığı, yardımcı işler, temizlik işleri, danışma, hasta yakınlarını yönlendirme gibi işlerin ihale ile verilebileceği, işin idaresinin alt işverence yapılması işe girecek ve çıkacak işçilerin alt işverence belirlenmesi, sözleşmenin muvazalı olduğunun kabulüne yeterli olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de, aynı işyerinde otomasyon sekreteri, rapor sekreteri olarak çalışanların ilave tediye alacağı için açmış oldukları davalarda söz konusu alacağa hükmedilmiş, bu kararlar Yargıtay incelemesinden geçerek kesinleşmiştir. Dosya içeriğinden davacının davalı rektörlüğün hangi hizmet alım sözleşmesi kapsamında çalıştığı anlaşılamamaktadır. Bu durumda, davacı işçinin yaptığı iş ve çalıştığı dönem itibariyle muvazaanın tespitine yönelik düzenlenen iş müfettişi raporunda kapsamında değerlendirilip değerlendirilemeyeceği araştırıldıktan sonra sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik incelemeyle karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 18.04.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.