Bursa Ceza Kararları - Nitelikli cinsel saldırı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2233 Esas 2018/2290 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/2233
Karar No: 2018/2290
Karar Tarihi: 28.03.2018

Nitelikli cinsel saldırı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2233 Esas 2018/2290 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, nitelikli cinsel saldırı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet kararı vermiştir. Dava dosyası incelenirken, cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ve Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da dikkate alınmıştır. Ancak, yargılama giderlerinin tahsili konusunda yerinde görülmeyen bir karar verildiği ve sanık müdafiinin temyiz itirazlarının yerinde olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle hükümler, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuş ve yargılama giderlerinin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmiştir. İlgili kanun maddesi ise 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 324/4. maddesidir.

14. Ceza Dairesi 2015/2233 E. , 2018/2290 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 324/4. maddesinde yer alan ""Devlete ait yargılama giderlerinin 21.07.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir."" hükmü gereği, söz konusu miktarın altında kalan 8 TL"lık yargılama giderinin devlet hazinesine yüklenmesine karar verilmesi yerine yazılı şekilde sanıktan tahsiline hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerde yargılama giderinin tahsiline dair fıkrada yer alan sanıkla ilgili ".. Yargılama esnasında yapılan 1 adet davetiye gideri 8.00 TL"nin sanıktan tahsiliyle Hazineye gelir kaydedilmesine" şeklindeki
kısmın karardan çıkartılarak yerine “Yargılama esnasında yapılan 1 adet davetiye gideri 8.TL"nin 5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesi uyarınca Devlet Hazinesine yüklenmesine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.