MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma, genel tatil, hafta tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesi emeklilik nedeni ile feshettiğini ileri sürerek, fark kıdem tazminatı ile fazla çalışma, hafta ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının asgari ücretle çalıştığını, yollukların ücrete dahil edilemeyeceğini, davacının hiçbir alacağı bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununda 32. maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
Ücret kural olarak dönemsel (periyodik) bir ödemedir. Kanunun kabul ettiği sınırlar içinde tarafların sözleşme ile tespit ettiği belirli ve sabit aralıklı zaman dilimlerine, dönemlere uyularak ödenmelidir. 4857 sayılı İş Kanununun 32. maddesinde bu süre en çok bir ay olarak belirtilmiştir.
Uygulamada ağır vasıta ve özellikle tır şoförleri bakımından gidilen mesafeye göre yol primi adı altında ödemeler yapıldığı görülmektedir. Çoğunlukla asgari ücret seviyesinde sabit ücret ödenmekte ve ücretin esaslı kısmı belirtilen primlerle sağlanmaktadır. Yurt dışına sefer yapan bir tır şoförünün sadece asgari ücretle çalıştığının kabulü mümkün değildir. Bu itibarla, tazminata esas ücretin tespitinde yol pirimi adı altında yapılan ödemelerin de dikkate alınması gerekir.
Somut olayda; davacı ve davalı tanıkları aylık sabit asgari ücret yanında yurt dışında çalıştıkları dönemde 30 güne kadar 38,00 Euro, 30 günü aşan her gün için ise 46,00 Euro sefer primi aldıklarını belirtmişlerdir. Davacının ücreti hesaplanırken tüm aylar için 30 güne kadar 38,00 Euro, 30 günü aşan gün için ise 46,00 Euro ödeme yapılması gerektiğinden yola çıkılmıştır. Oysa tanıklar açıkça yurt dışında geçirdikleri sürelere göre sefer priminin belirlendiğini ve verildiğini belirtmişlerdir. Davacının ücretinin tüm yıl boyunca yurt dışında çalışmış gibi hesaplanması doğru değildir. Son bir yılın yurt dışı giriş çıkış kayıtları dikkate alınarak, davacının ne kadar süre ile yurt dışında kaldığı ve kaldığı sürece kendisine ödenmesi gereken ücretin ne olduğu belirlenerek aylık ortalama ücreti tespit edilmelidir. Zira davacının sefer dönüşlerinde bir süre Türkiye"de kaldığı, sefere çıkmadığı dönemde de sadece asgari ücret aldığı sabittir. Davacının ücreti belirtilen şekilde belirlendikten sonra talep ettiği alacaklar yeniden hesaplanmalıdır. Mahkemece bu yön gözetilmeden eksik inceleme ile davacının ücretinin yazılı şekilde tespiti hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, bozma nedenine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 10.05.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.