MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili ile davalı şirket arasında hizmet alım sözleşmesi bulunduğunu, sözleşme kapsamında davalı tarafından çalıştırılan dava dışı işçi ..."nun ücretlerinin ödenmediği gerekçesiyle iş sözleşmesinin haklı nedenle feshine dayalı işçilik alacaklarının tahsili amacıyla müvekkili aleyhine açtığı davada hükmolunan kıdem tazminatı, fazla çalışma ve hafta tatili çalışma ücreti ile yıllık izin alacaklarının icra dosyasına müvekkili tarafından ödendiğini, davalının ihale sözleşme ve şartnameleri uyarınca işçilerin iş hukukundan kaynaklanan tüm hak ve alacaklarını ödemek zorunda olduğunu ileri sürerek 13.294,01 TL alacağın ödeme tarihinden itibaren en yüksek ticari faizi ile davalıdan rücuen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, asıl iş veren olan Sağlık Bakanlığının tazminatlardan sorumlu olduğunu, müştereken ve müteselsilen sorumluluk ilkesi gereği müvekkili şirket sorumlu tutulacak olsa bile kendi çalışma dönemine ait tazminatlardan sorumlu olduğunu, icra dosyasında yasal faiz uygulandığı halde davacının haksız olarak ticari faiz istediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı kurum ile davalı şirket arasında yapılan ihale sözleşmesinde söz konusu işçi hak alacaklarından yüklenici sıfatı ile davalı şirketin sorumlu olduğunun belirtildiği, davacı işçiyi en son çalıştıran alt işverenin davalı ...Sosyal Hizmetler Ltd. Şti olduğu, davacı ... Bakanlığının icra takip dosyasına yapmış olduğu ödemelerin her bir alt işveren yönünden dava dışı işçiyi çalıştırdıkları dönemler dikkate alınarak yapılan hesaplamasına göre davalının sorumlu olduğu bedelin 13.294,01 TL olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne alacağın 05.10.2012 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2) Davacı tacir olmamasına rağmen İİK"nın 19/2 maddesi uyarınca " Taraflardan yalnız biri için ticari mahiyette olan iş diğer taraf için de ticaridir" hükmü uyarınca ticari faize hükmedilmesi gerekirken yasal faize hükmedilmesi doğru görülmemiş bu nedenle kararın bozulması gerekmiş ise de yapılan bu yanlışlık yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın HUMK"nın 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın hüküm fıkrasının 1. paragrafında yer alan “yasal faizi” ibaresinin çıkartılarak yerine “ticari faizi” ibaresinin eklenmesine ve hükmün değiştirilmiş bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınması gereken harcın mahsubu ile arta kalan miktarın talep halinde eden davalıya iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 03.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.