MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Yerel mahkeme kararının taraflar tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 26.04.2012 Gün, 2010/7871 Esas, 2012/14422 karar sayılı kararıyla kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Yerel mahkemece bozma kararına direnilmesi ve bu kararın davalı vekili tarafından temyizi üzerine Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 22.11.2017 Gün, 2017/9-2403 Esas, 2017/1404 Karar sayılı kararıyla bozma sonrası mahkemece ilk kararda değinilmeyen ve dosya içeriğinden bozma kararı sonrası kesinleştiği anlaşılan taraflar arasında görülen .... 11. İş Mahkemesi’nin 2011/527 E. sayılı kararı bu dosyada toplanılan deliller ve bilirkişi raporları dikkate alınarak davacının davalı işyerinde dava konusu dönemde kesintisiz çalıştığının sübuta erdiği belirtilerek direnme adı altında yeni bir karar verildiği, mahkemenin direnme olarak adlandırdığı bu karar gerçekte direnme olmayıp ilk kararda tartışılıp değerlendirilmemiş yeni bir gerekçeye dayalı yeni bir hüküm niteliğinde olduğu yeni hükme yönelik temyiz incelemesi görevinin Özel Daire olduğu gerekçesiyle temyiz incelemesi yapılmak üzere dosya Dairemize gönderilmiştir.
Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 15/02/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.