• FATURANIN İSTİHKAK İDDİASINI KANITLAMADA YETERLİ OLMAMASI
• İSTİHKAK İDDİASI İLE HACZİN KALLDIRILMASI VE TAZMİNAT TALEBİ
• MÜLKİYET KARİNESİNİN AKSİNİN İSPATLANAMAMASI

• İCRA VE İFLAS KANUNU (İİK) (2004) Madde 97

E.. Metal Ltd. Şti. ile O..Demir Çelik Ürünleri İnş. Mob. San. ve Tic. Ltd. Şti. aralarındaki istihkak davasının reddine dair Gebze İcra Hukuk Mahkemesi"nden verilen 15.04.2014 gün ve 509/152 sayılı hükmün duruşma yapılması suretiyle Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiştir. Dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 03.02.2015 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü temyiz eden gelmedi. Karşı taraftan davalı vekili Avukat M..S.. geldi. Duruşmaya başlanarak temyiz isteğinin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan ve hazır bulunanın sözlü açıklaması dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek; dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R
Davacı uçüncü kişi vekili, İstanbul 5. İcra Müdürlüğü’nün 2011/15434 sayılı takip dosyasında yazılan talimat uyarınca, Gebze 3. İcra Müdürlüğü’nün 2013/851 sayılı talimat dosyasında yapılan 24.05.2013 günlü hacze konu menkullerden haciz tutanağının 3, 4. sırasındakilerin davacı üçüncü kişiye ait olduğunu borçlu ile ilgisinin bulunmadığını, alacaklının borcu üçüncü kişiden kötü niyetli olarak tahsil etmeye çalıştığını belirterek istihkak iddiasının kabulü ile haczin kaldırılmasına ve tazminata karar verilmesini istemiştir.
Davalı alacaklı vekili, dava konusu haczin ödeme emrinin tebliğ edildiği yerde yapıldığını, bu sırada borçluya ait belgelerin görüldüğünü, haciz adresinin davacı şirket adına kayıtlı olmadığını, istihkak iddiasının muvazaaya dayandığını, sunulan faturanın istihkak iddiasını kanıtlamaya elverişli olmadığını belirterek davanın reddine ve tazminata karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece toplanan delillere göre: dava konusu hacizde borçluya ait evrak bulunduğu, davacı şirket tarafından yönetim kurulu kararı alınmadan kiralandığı, Nisan ayında kiralandığının belirtilmesine rağmen 09.05.2013 tarihli abonelik kayıtlarının sunulduğu ve kira ödemelerinin her ay düzenli olarak değil topluca yapıldığı, işçilerin işe başlama tarihinin Mayıs 2013 olduğu, bir kısmının ve iş yeri müdürünün borçlu şirketten ayrılan kişiler olduğu, iki şirketin aynı alanda faaliyet gösterdiği, kira bedeli yüksek olduğu halde iş yerinin boş tutulduğu, mülkiyet karinesinin borçlu yararına olduğu, aksinin üçüncü kişi tarafından kanıtlanamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiş hüküm, davacı üçüncü kişi vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı üçüncü kişi vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, taraflarca HUMK"nun 388/4. (HMK m.297/ç) ve İİK"nun 366/3. maddeleri gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine ve Yargıtay duruşmasının yapıldığı tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi hükümleri uyarınca 1.100,00 TL Avukatlık Ücreti"nin davacıdan alınarak Yargıtay duruşmasında avukat marifetiyle temsil olunan davalıya verilmesine ve 2.586, 85 TL peşin harcın istek halinde temyiz eden davalıya iadesine, 03.02.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.