Davacı, davalı belediyede işçi olarak çalıştığını, tasarrufu teşvik  ile vergi iadesi,fazla çalışma ücreti ve eksik ödenen ücret alacaklarının bulunduğunu talepte bulunduğu halde ödeme yapılmadığını  ileri sürerek alacaklarının ödetilmesini talep etmiştir.
Davalı Belediye vekili cevap dilekçesi vermemiş, duruşmadaki beyanında davanın reddini istemiştir.
Yerel mahkeme tasarrufu teşvik alacağı yönünden talepleri  kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dava,  tasarrufu teşvik kesintisi ve katkı paylarının 3417 ve 4853 sayılı Kanunlar gereğince ilgili banka hesabına yatırılmaması nedeniyle tasarrufu teşvik ve nema alacağının davalı belediyeden tahsiline karar verilmesi isteğine ilişkindir.
Resmi Gazetenin 14/10/2011 gün ve 28084 mükerrer sayısında yayımlanan Uyuşmazlık Mahkemesinin 20/12/2010 tarih ve 156–328 sayılı kararında da belirtildiği üzere; tasarrufu teşvik kesintilerinin ilgililerin iradeleri dışında, idarenin kamu gücü kullanılarak yapılması, konunun kamu hukuku alanına ilişkin olması gözetildiğinde; tasarruf kesintisi, kurum katkısı ve nemaların tahsili istemiyle anılan idarelere karşı açılan davaların görüm ve çözümünde idari yargı yeri görevlidir. Görev hususu dava şartlarından olup, yargılamanın her aşamasında mahkemece re’sen dikkate alınmalıdır. Bu durumda yargı yolu nedeni ile dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, işin esasına girilerek hüküm kurulmuş olması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 16/01/2012 gününde oybirliği ile karar verildi.