MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalının, 24/09/2014 tarihinde satın aldıkları iş yerinde 2008 yılından itibaren kiracı olduğunu, en son önceki maliklere 24/01/2013 başlangıç tarihli kira sözleşmesi düzenlendiğini, taşınmazın halen ödenen aylık 5.500 TL tutarındaki kira bedelinin emsallerine göre düşük kaldığını, davalıya aylık 12.000 TL kira ödemesi için 24/10/2014 tarihli ihtarname gönderildiğini belirterek 25/01/2015 tarihinden itibaren kira bedelinin net aylık 12.000 TL olarak tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile dava konusu ... adresindeki taşınmazın 25/01/2015 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere aylık kirasının takdiren brüt 10.560,00 TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Yerleşik Yargıtay uygulamalarına göre şartlar değişmediği ve özel gelişmelerin varlığı iddia ve ispat edilmedikçe, hak ve nesafet ilkesine göre kira parasının tespit edildiği dönemden sonra üç yıl için art arda endeks uygulanarak bulunacak kira parasının o dönem için hak ve nesafete uygun ve aşırı olmayan bir kira parası olduğu ilke olarak kabul edilmeli ve ona göre uygulama yapılmalıdır. Üç yıldan sonra ise yeniden hak ve nesafete göre kira parası tespit edilebilecektir. Dava tarihi itibariyle uygulanması gereken, 17/01/2019 tarih ve 7161 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikten önceki hükümlerde, 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu 344. maddesi hükmünün, kiracının tacir olması durumunda 6217 Sayılı Kanunun geçici 2. maddesi gereğince 01.07.2012 tarihinden itibaren 8 yıl süreyle uygulanamayacağı, bu halde kira sözleşmelerinde bu maddelerde belirtilmiş olan konulara ilişkin olarak sözleşme serbestisi gereği kira sözleşmesi hükümlerinin tatbik olunacağı öngörülmektedir.
Somut olayda, davaya dayanak yapılan 24/01/2013 başlangıç tarihli, 5 yıl süreli kira sözleşmesinin 8. maddesinde, kira bedelinin TÜFE oranına beş puan eklenerek belirleneceği düzenlenmiştir. Mahkemece, hak ve nesafete göre kira bedelinin tespitine karar verilmiş ise de kira bedelinin tespiti istenilen dönemde, ilk yılı takip eden üç kira dönemi dolmadığından sözleşme ile kararlaştırılan kira artış hükmüne göre kira bedelinin tespiti gerekirken yazılı şekilde hak ve nesafete göre kira bedelinin tespitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 10/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.