MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 24/06/2005 tarihinden itibaren davalı şirkette kamyon şoförü olarak çalıştığını, devamlı surette yasal düzenlemelerle belirlenen günlük azami çalışma sürelerinin aşılmasına sebebiyet verecek biçimde fazla çalışma yaptırıldığını ancak karşılığının da ödenmediğini, 11.05.2012 tarihli ihtarname ile iş akdini haklı nedene dayalı olarak feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik ücret alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, zamanaşımı def’inde bulunmuş, davacının çalıştığı dönemde alacaklarının ödendiğini beyan ederek açılan davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği kabul edilmelidir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir.
Somut uyuşmazlıkta; davacı 2005 yılı Haziran ayından, 2009 yılı Nisan ayına kadar ..."dan, ...-... fabrikalarına, 2009 yılı Nisan ayından 2011 yılı Ağustos ayına kadar ..."dan, ...-... fabrikalarına kamyonla kül tabir edilen malzemeyi taşıdığını, keza 2011 yılı Ağustos ayından iş sözleşmesinin feshine kadar olan dönemde de aynı işleri yaptığını, günlük en az 12 saat çalıştığını fazla mesai ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek talepte bulunmuştur. Davalı tarafça dosyaya 2011 yılı Mart, Nisan,Temmuz, Ekim ayları ile 2012 yılı Ocak, Şubat, Mart, Nisan aylarına ilişkin fazla mesai ücret tahakkuklarının mevcut olduğu imzalı ücret bordroları ile farklı dönemlere ilişkin 18 adet takometre kaydı sunulmuştur. Hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda, davacının araçta tek şoför olarak çalışması nedeniyle günlük çalışma süresinin tanıklarca bilinemeyeceği, sunulan takograf kayıtlarının ise tüm çalışma dönemini belirlemede yeterli olmadığı belirtilerek, takdire sunulmak üzere davacının günde 12 saat çalışarak haftalık 18 saat fazla çalışma yapmış olduğu ihtimaline göre hesaplama yapılmıştır.
Ancak, davacının çalışma dönemi boyunca sefer yaptığı güzergahlar birbirinden farklı olup, 2005 yılı Haziran ayından 2009 yılı Nisan ayına kadar ..."dan/....-... fabrikalarına taşıma yapan davacının ...’nın ilçeleri arasında çalıştığı, 2009 yılı Nisan ayından 2011 yılı Ağustos ayına kadar ise ..."dan ...-... fabrikalarına taşıma yaparak şehirler arası çalıştığı anlaşılmaktadır. Buna göre her gün aynı biçimde 12 saat çalıştığı kabulüyle yapılan hesaplama dosya kapsamına uygun bulunmamaktadır. Yapılması gereken, dosyaya sunulan takograf kayıtlarının teknik bilirkişiye çözümü yaptırılarak bu dönemler için kayıtlara göre, kayıt bulunmayan dönemler için ise tanıklar davacı ile birlikte aynı araç içinde çalışmış olmadıklarından günlük çalışma süresini ve biçimini bilemeyeceklerinden Karayolları Trafik Kanunu Yönetmeliği hükümleri gereği yasal çalışma sürelerine göre, imzalı bordrolarda tahakkuk olan aylar dışlanmak ve temyiz eden taraf olan davalı lehine usulü kazanılmış haklar gözetilmek suretiyle sonuca gitmek şeklinde olmalıdır.
Mahkemece bu hususlar dikkate alınmadan fazla çalışma ücretine ilişkin kurulan hüküm hatalı bulunup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarının bulunup bulunmadığı hususunda uyuşmazlık mevcuttur.
Somut olayda; hükme dayanak alınan raporda, davacının hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil günü çalışmalarının, sürücüsü olduğu araçta tek şoför olarak çalışması sebebiyle mevcut tanık anlatımlarına göre belirlenemeyeceği ancak takdire sunulmak üzere hesaplama yapılacağı ifade edilerek, davacının dini bayramlar dışındaki ulusal bayram ve genel tatil günleri ile hafta tatillerinde çalıştığı ihtimaline göre hesaplama yapılmıştır. Oysa,yurt içinde şoförlük yapan davacının talep konusu çalışmaları tanık anlatımları ile ispat edebilecekse de, beyanda bulunan tanıklarca 2010 sonrasına dair bilgi verilmemiş olduğundan söz konusu alacaklar bakımından bu tarihe kadar hesaplama yapılması ve tanık anlatımlarına göre denk geldiğinde çalışmasını sürdürdüğü ifade edildiğinden tüm hafta tatillerinde değil, ayda 1 hafta tatilinde çalışıldığının kabulü dosya kapsamına göre daha isabetli olacaktır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.