Tebliğname No : 6 - 2011/226752
MAHKEMESİ : Bolu 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/05/2011
NUMARASI : 2010/522 (E) ve 2011/195 (K)
SUÇ : Hırsızlık


Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın süresi, niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Katılanın Cumhuriyet Savcılığında 2009 yılı Eylül ayı içerisinde arkadaşı E.. U..’ın evinde kaldığı sırada Samsung S3500 model 358132020744172 ımeı nolu cep telefonunu şarja taktığı, sabah kalktığında telefonun yerinde olmadığını, adı geçen arkadaşının eşi olan sanığın telefonunu alıp gittiğinden bahisle şikayetçi olduğunu, yargılama sırasında Seben Sulh Ceza Mahkemesinde alınan 22.6.2010 tarihli ifadesinde; olay günü arkadaşı E.. U.."ın evinde kaldığını, sanık İ.. U.."ın telefonunun şarjının bittiğini söyleyerek cep telefonunu istediğini, kendisinin sanığın İstanbul"a gideceğinden haberdar olmadığını, kullanıp iade etmek üzere telefonunu sanığa verdiğini, sabah uyandığında telefonunun nerede olduğunu sorduğunda Emel"in eşi sanık İsmail"in İstanbul"a gittiğini, telefonunu da yanında götürdüğünü söylediğini, telefonu rızasıyla teslim ettiğini ancak, telefonun kendisine iade edilmediğini, yerine geçici olarak kullanmak üzere çok eski bir telefon verdiklerini, zararının karşılanmadığını belirtirken ifadelerinin çelişkili olması nedeniyle aynı mahkemece alınan 16.12.2010 tarihli ifadesinde ise; sanığın olay günü şarjının bittiğini söyleyerek kendisinden telefonunu istediğini bir müddet kullandıktan sonra verdiğini, telefonunu şarja taktığını, sanığın telefonunu şarjdan alıp götürdüğünü söylediği,
Sanık İ.. U.. aşamalarda yakınanın erkek arkadaşı S...... kendisinin yanında çalışmakta olduğunu, iş yerinde bulunan bilgisayarını bir gün S..... yanında müşteki olduğu halde geçici olarak kullanmak üzere alıp geri getirmediğini, yakınan Şule ile Sinan"ın bir akşam evlerine yemeğe geldiklerinde, Sinan"ın Şule"nin yanındaki Samsung marka telefonu bilgisayara karşılık kendisine verdiğini söyleyerek suçlamaları inkar ettiği,
Tanık Sinan; Cumhuriyet Savcılığındaki 30.03.2010 tarihli beyanında, 2009 yılı Nisan - Aralık ayları arasında sanığın iş yerinde çalıştığını, işten ayrılırken sanığın bahsettiği bilgisayarı 3 aylık maaş alacağına karşılık kendisine verdiğini, olay günü katılan Şule ile birlikte sanığın evindeyken sanık İsmail İstanbul"a gideceğini söyleyerek kullanmak için katılandan cep telefonunu istediğini, katılanın da telefonu kendi rızasıyla sanığa verdiğini, kendisinin aldığı bilgisayara karşılık katılanın telefonunu alıp sanığa vermediğini, yargılama aşamasında ise sanığın İstanbul"a giderken katılandan cep telefonunu ödünç olarak istediğini, katılanın da rızasıyla telefonu verdiğini, daha sonra telefonun iade edilmediğini, olaydan 4 ay sonra da işleri kötü gidince maaşını veremediğini, yerine kendisine bilgisayarını verdiğini söylediği,
Tanık E.. U.."ın ise sanığın savunmalarını doğrular şekilde beyanda bulunduğu,
Mahkemece de sanığın, katılandan görüşme yapıp iade etmek üzere kısa süreliğine geçici olarak aldığı cep telefonunu iade etmediği, katılanın cep telefonunu zilyetliğin devri iradesi bulunmadan verdiği ve sanığın zilyetlik devredilmeden aldığı kabul edilerek bu şekliyle eylemin hırsızlık suçunu oluşturduğundan bahisle 5237 sayılı TCK"nın 141. maddesi ile hüküm kurulduğunun anlaşılması karşısında;
1-Katılanın aşamalarda birbiriyle çelişen ve tanık beyanıyla da örtüşmeyen iddiasına hangi nedenlerle üstünlük tanındığı açıklanıp tanıkların beyanları arasındaki çelişkilerde giderildikten sonra sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği düşünülmeden, eksik inceleme ile yetinilerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de ;
2-a-Eylemin bina vasfındaki ev içerisinden gerçekleştiği halde sanık hakkında TCK"nın 142/1-b maddesi yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
b-Katılanın beyanına göre, suça konu telefon yerine kendisine eski bir cep telefonu verilmesi nedeniyle, kısmi iadeye rıza gösterip göstermediği sorularak sonucuna göre, 5237 sayılı Yasanın 168. maddesiyle uygulama yapılıp yapılmayacağının değerlendirilmesi gerekirken “rızai ve tam iadenin sağlanamamış olması gerekçe gösterilerek anılan madde ile uygulama yapılmaması ,
Bozmayı gerektirmiş, sanık İ.. U.."ın temyiz itirazı ve tebliğnamedeki düşünce bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca ceza süresi bakımından sanığın kazanılmış haklarının korunmasına, 23.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.