İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7204 Esas 2019/15220 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7204
Karar No: 2019/15220
Karar Tarihi: 11.07.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/7204 Esas 2019/15220 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, yaralama suçundan mahkumiyet kararı verdi ve adli para cezası kesildi. Ancak, adli para cezasının tür ve miktarı kesinleştiği için, sanığın temyiz isteği reddedildi. Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı yapılan inceleme sonucu itiraz edilemez olarak belirlendi. Bu karara dayanarak, temyiz edilemeyen dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tevdi edildi. Kanun maddeleri ise şöyle: 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi, aynı Kanunun 231/12. maddesi, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/7204 E. , 2019/15220 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi gereği verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, aynı Kanun"un 231/12. maddesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün 2009/13-12 sayılı kararı gereği itirazı kabil olup temyizinin mümkün bulunmadığı anlaşılmakla, temyizen incelenmeyen dosyanın mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanık ... hakkında yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararına yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE, 11.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.