MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Beraat, Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında aynı olay ile ilgili olarak Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 05.11.2014 tarih, 2014/88193 soruşturma numaralı iddianemesiyle kasten yaralama ve hakaret suçlarından kamu davasının açıldığı, iddianamenin kabulü üzerine yapılan yargılama sonucunda Ankara 41. Asliye Ceza Mahkemesinin 20.10.2015 tarih, 2014/1226 Esas, 2015/699 Karar sayılı kararı ile kasten yaralama ve hakaret suçlarından sanığın mahkumiyetine hükmolunarak hükümlerin kesinleştirildiği, sanık müdafiinin başvurusu üzerine eski hale iade talebi kabul edilerek kararın yerine getirilmesinin durdurulduğu anlaşılmakla, bahsi geçen dosyanın aslının veya onayla bir örneğinin getirtilip, delillerin birlikte değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
2)Katılandaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarını hafif (1.) derecede etkileyecek nitelikte olduğunun kabul edilmesine göre, 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarındaki etkisine göre cezanın yarısına kadar artırılabileceğinin öngörülmesi, adli tıp kriterlerinde de kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarını etkileme derecelerinin hafif (1. derece), orta (2. ve 3. derece) ve ağır (4., 5. ve 6. derece) olarak sınıflandırılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 87/3. maddesi uyarınca kırığın hayat fonksiyonlarına etkisi dikkate alınarak makul oranda bir artırım yapılması gerekirken, 5237 sayılı TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesini ihlal edecek şekilde (1/2) oranında artırım yapılmak suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
3)Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi gereğince "1 yıl 6 ay" hapis cezası olarak belirlenen temel ceza üzerinden, TCK"nin 87/3. maddesi uyarınca (1/2) oranında artırım yapıldığında "1 yıl 15 ay" hapis cezası yerine "2 yıl 3 ay" hapis cezasına hükmedilmesi,
4)5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 11.07.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.