Ankara Ceza Kararları - Kasten öldürme - ruhsatsız silah taşıma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/464 Esas 2018/1985 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/464
Karar No: 2018/1985
Karar Tarihi: 25.04.2018

Kasten öldürme - ruhsatsız silah taşıma - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2018/464 Esas 2018/1985 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nde yapılan yargılama sonucunda, sanık kasten öldürme ve ruhsatsız silah taşıma suçundan mahkum edilmiştir. Dairenizce verilen bozma kararı sonrasında ise yerel mahkemede haksız tahrik indirimi uygulanmamasına karar verilmiştir. Dosya, direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmiştir. Kanun maddeleri ise TCK'nun 81, 62, 53. maddeleri, 6136 sayılı Kanunun 13/1 maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanununa eklenen geçici 10. madde olarak belirtilmiştir.

1. Ceza Dairesi 2018/464 E. , 2018/1985 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
ÖLDÜRÜLEN : ...
KATILANLAR : ..., ...
SUÇ : Kasten öldürme, ruhsatsız silah taşıma
HÜKÜM : a) TCK"nun 81, 62, 53. maddeleri uyarınca 25 yıl hapis cezası,
b) 6136 sayılı Kanunun 13/1, TCK"nun 62, 53. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ve 500 TL adli para cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanık ... hakkında maktul ..."e yönelik eylemi nedeniyle yapılan yargılama sonunda, sanığın kasten öldürme suçundan mahkumiyetine dair Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 21/05/2014 tarih ve 2014/20 esas ve 2014/126 karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 22/12/2016 tarih, 2015/6013 esas ve 2016/4373 karar sayılı ilamı ile "sanık hakkında makul oranda haksız tahrik indirimi uygulanması gerektiği" gerekçesiyle bozulduğu, bozma kararı üzerine yerel mahkemece "sanık hakkında haksız tahrik indirimi yapılmaması gerektiği" gerekçesiyle haksız tahrik indirimi yönünden önceki hükümde direnilmesine karar verildiği görülmekle, 5271 sayılı CMK’nun 6763 sayılı Kanunun 36. maddesiyle değişik 307. maddesi ve aynı Kanunun 38. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 10. madde uyarınca yapılan incelemede,
Dairemizce verilen bozma kararı usul ve yasaya uygun olup, yerel mahkemenin direnme gerekçesi yerinde görülmediğinden dosyanın direnme
konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi amacıyla Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25/04/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.