Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : CMK’nın 223/2-a maddesi gereği beraat

Taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm, katılanlar tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 20:40 sıralarında; yerleşim yeri dışı, 90 km hız sınırı olan, 2 şeritli, 7 m şerit genişliğine sahip, bölünmüş, 100 cm emniyet şeridi olan, yol şerit çizgisi olan, aydınlatma bulunmayan, düz, eğimsiz, asfalt yolda; sanık sürücü ... idaresindeki kamyonet ile seyri sırasında geldiği olay mahalli yol bölümünde, karşıya geçmek üzere yola giren ve üzerinde koyu renk giysi bulunan yaya ...’na sol şeritte çarpmasıyla sonucu yaya ...‘nun ölümü ile sonuçlanan olayda; ölen yaya ...’nun meskun mahal dışında, gece vakti aydınlatması olmayan yolda üzerinde fark edilmesini sağlayacak reflektif malzeme veya açık renk giysi olmadan, üzerindeki koyu renk giysi ile yola girmeden seyir halinde gelen geçiş hakkına haiz aracın hız ve mesafesine dikkat etmemiş, kendi can güvenliğini tehlikeye atacak tarzda karşıya geçmek üzere aniden ve kontrolsüzce girdiği tedbirsiz, dikkatsiz davranışı ve kural dışı hareketiyle meydana gelen kazada tamamen kusurlu olması nedeniyle sanığın beraatine karar verilmesine yönelik mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanların sanığın cezalandırılması gerektiğine, sanığın olay anında hızının fazla olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak;
Hükmün gerekçesinde sanığın kusurunun ve taksirinin bulunmadığı belirtilerek sanığın beraatine karar verildiği belirtilmesine rağmen, hüküm fıkrasında "suçun unsurlarının oluşmadığı belirtilerek CMK"nın 223/2-a maddesi hükmü uyarınca” sanığın beraatine karar verilmesi ile taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine karar verilirken sevk maddesinin sehven TCK"nın 157/1. maddesi olarak belirtilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1. fıkrasındaki "157/1" ibaresinin çıkarılarak yerine "85/1" ibaresinin eklenmesi ve “suçun unsurlarının oluşmadığı anlaşıldığından 5271 sayılı CMK"nın 223/2-a maddesi” ibaresinin çıkarılarak yerine "sanığın taksire dayalı kusurunun bulunmaması nedeniyle CMK"nın 223/2-c maddesi” ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 03/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi