3. Hukuk Dairesi 2017/9514 E. , 2019/6588 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyizi üzerine mahkemece 22/09/2016 tarihli ek kararla hükmün kesin olması sebebi ile temyiz talebinin reddine karar verilmiş, davalı tarafından bu defa ek karar süresi içinde temyiz edilmekle, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı 11/05/2015 tarihinde açtığı işbu davada; davalının, ... adresinde bulunan dairede 03/04/2008 başlangıç tarihli kira sözleşmesi gereğince kiracı olarak oturmakta ve aylık 1.050 TL kira ödemekte iken 2015 yılı Nisan ayı başında kirayı rayicin çok altında arttırarak 1.150 TL olarak ödediğini, kontrat süresinin 7 yılı doldurmuş olması, kontratta artış oranının TÜFE olarak belirtilmesine rağmen bazı yıllarda artış yapılmaması sonucu kiranın emsal bedellerinin çok altında kaldığını,bu nedenlerle 1.050 TL olan aylık kira bedelinin yeni dönem olan Nisan/2015"ten itibaren 1.444 TL"ye çıkarılarak, tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabülü ile endeks olarak hesaplanan 1.443,90 TL kiranın 01/04/2015 tarihinden itibaren tespitine karar verilmiş; hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, mahkemece 22/09/2016 tarihli ek kararla davalının temyiz talebinin miktar yönünden reddine karar verilmiş; davalı temyiz isteminin reddi kararıyla birlikte hükmü temyiz etmiştir.
Mahkemece, ek kararla davaya esas değerinin 1.443.90 TL olup bu miktarın temyiz sınırının altında olup hükmün kesin nitelikte bulunduğundan bahisle temyiz talebinin reddine karar verilmiş ise de; hükmedilen kira bedeli ile son ödenen kira bedeli arasındaki yıllık farkın 3.526,90 TL olduğu ve bu miktarın hüküm tarihi itibariyle 2.190 TL olan temyiz sınırının üzerinde bulunduğu anlaşıldığından, mahkemece davalının temyiz isteminin miktar yönünden reddine karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırıdır.
Bu itibarla ... Sulh Hukuk Mahkemesi"nin 22/09/2016 tarih ve 2015/406 Esas, 2016/369 Karar sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararın kaldırılarak davanın esası ile ilgili hükme yönelik olarak yapılan temyiz incelemesinde;
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin dışındaki sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Davalının kira tespit tarihine ilişkin temyiz itirazlarına gelince, Taraflar arasında düzenlenen, davaya konu, 1 yıl süreli kira sözleşmesinin başlangıç tarihinin 03/04/2008 olması nedeniyle açılan işbu davada 03/04/2015 tarihinden itibaren başlayacak döneme ilişkin kira bedelinin tespit edilebileceği nazara alınmaksızın 01/04/2015 tarihinden itibaren tespit kararı verilmesi doğru görülmemiştir.
Ne var ki yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden kararın düzeltilerek onanması HUMK 438/7. maddesi gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte belirtilen nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine; ikinci bentte açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan "Davanın kısmen kabülü ile endesk olarak hesaplanan 1443,9 TL olarak kiranın 01/04/2015 tarihinden itibaren tespitine" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine "Davanın kısmen kabülü ile endeks olarak hesaplanan 1443,9 TL olarak kiranın 03/04/2015 tarihinden itibaren tespitine" ibaresinin yazılması sureti ile hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden tarafa iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12/09/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.