Muğla Ceza Kararları - 5809 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/14094 Esas 2021/17819 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/14094
Karar No: 2021/17819
Karar Tarihi: 21.12.2021

5809 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/14094 Esas 2021/17819 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi hükümlerine aykırı hareket etmekle suçlanan sanığa verilen beraat kararına ilişkin bir temyiz başvurusu incelemiştir. Dosyada yer alan kanun maddeleri 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi gereği beraat kararının kesin olduğunu, dolayısıyla temyize konu edilemeyeceğini göstermektedir. Ayrıca, Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63/10. maddesinde düzenlenen suçun üst sınırının 100 gün adli para cezası olduğu ve adli para cezasının en üst sınırının da 100 TL olduğu belirtilmiştir. Bu nedenle, sanığa verilen beraat kararının 1412 sayılı CMUK'un 305/1-2. maddelerinde belirtilen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz edilemeyeceği sonucuna varılmıştır. İlgili kanun maddeleri: 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. ve 63/10. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 52/2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 305/1-2. ve 317. maddeleri.

7. Ceza Dairesi 2021/14094 E. , 2021/17819 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5809 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Beraat

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunan, CMK"nun 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyize hakkı bulunduğu belirlenen ve katılma talebinde bulunan suçtan zarar gören Bilgi Teknoloji ve İletişim Kurumu vekilinin temyiz dilekçesinin kapsamı da gözetilerek CMK"nun 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına karar verilerek dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince hüküm tarihi itibarıyla uygulanması zorunlu olan 1412 sayılı CMUK"nun 305. maddesi uyarınca “Yukarı sınırı onmilyar lirayı geçmeyen para cezasını gerektiren suçlardan dolayı verilen beraat hükümleri,” kesin olup, bu hükümler hakkında temyiz yasa yoluna başvurulamayacağı, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63/10. maddesinde yer alan “Bu Kanunun 56 ncı maddesinin birinci fıkrası hükümlerine aykırı hareket edenler bin günden beş bin güne kadar; ikinci, üçüncü, dördüncü ve beşinci fıkralarına aykırı hareket ederek bu işi bizzat yapanlar elli günden yüz güne kadar adli para cezası ile cezalandırılır.” şeklindeki düzenleme ile 5237 sayılı TCK"nun 52/2. maddesindeki “En az yirmi ve en fazla yüz Türk Lirası olan bir gün karşılığı adlî para cezasının miktarı, kişinin ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak takdir edilir.” hükmü birlikte dikkate alındığında, 5809 sayılı Kanunun 63/10. maddesinde düzenlenen, sanığa atılı suçun üst sınırı 100 gün adli para cezası olup, TCK"nun 52/2 gereğince bir gün karşılığı da en üst sınır olan 100 TL üzerinden adli para cezasına hükmedilmesi halinde dahi sonuç cezanın 10.000 TL adli para cezasını geçmeyeceği, dolayısıyla bu suçtan verilen beraat hükümlerinin 1412 sayılı CMUK"nun 305/1-2 maddesinde düzenlenen kesinlik sınırının altında kalacağı ve temyiz olanağının bulunmadığı cihetle, katılan Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu vekili ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz taleplerinin, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca, REDDİNE, 21/12/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.